എന്തായാലും ആദ്യം അവിടമൊന്ന് കാണണമെന്ന് എനിക്കൊരു മോഹം. തുടയിടുക്ക് വരെ ചുംബിച്ച്ചെന്ന ഞാൻ അവിടെ ഒന്ന് സുല്ലിട്ടിട്ട് മുട്ടുകുത്തി നിൽക്കൽ അവസാനിപ്പിച്ചെഴുന്നേറ്റു. ഇനി ഞതെന്താ ചെയ്യാൻ പോകുന്നതെന്ന ആകാംക്ഷയിൽ, ഞാനുദ്ദേശിക്കുന്നത് പോലെ നടക്കട്ടെ എന്ന കണക്ക് കൂട്ടലോടെ എന്നെ നോക്കിക്കിടക്കുകയാണ് മൈഥിലി.

കരണ്ടിനിയും വന്നിട്ടില്ല. മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ അരങ്ങ വെളിച്ചമാണെങ്കിൽ ആ അന്തരീക്ഷത്തിന് ഒരു പ്രത്യേക മൂഢ് നൽകുന്നുമുണ്ട്. പക്ഷേ, ആ വെളിച്ചത്തിൽ ആ സ്വർഗ്ഗകവാടം കാണാനാവുകയുമില്ല. അവിടമാകെ കുറച്ച് വളർന്ന സ്വർണ്ണനിറമാർന്ന രോമങ്ങളുമുണ്ട്. ഞാൻ എന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു. അത് കണ്ട് മൈഥിലി ചോദിച്ചു “അതെന്തിനാ ?”

“എനിക്ക് സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള വഴിയൊന്ന് കാണണം”.
അത്കേട്ട് മൈഥിലി ചിരിച്ചു.
ഞാൻ കട്ടിലിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. മൊബൈൽടോർച്ച് തെളിയിച്ചു കൊണ്ട് ആ തുടയിടുക്കിലേക്ക് നോക്കി. സത്യം പറഞ്ഞാ എന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി എന്ന്പറയുന്നതാ ശരി.
ചെറു രോമങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ളതും മുല്ലമുട്ട് പോലുള്ളതുമായ ഒരു ചെറു മാംസക്കഷണം സ്വർഗ്ഗകവാടത്തിന്റെ കാവൽക്കാരനായി നിൽക്കുന്നു. അത് കണ്ടിട്ടാവാം എന്റെ നാവിൽ വെള്ളമൂറിയത്.