പെട്ടെന്ന് അവർക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവേണ്ടതായി വന്നു. ബസ്സ് കാർ അനിശ്ചിതകാല സമരം തുടങ്ങിയ സമയവും. എങ്ങിനേയും എനിക്ക് വീട്ടിലേക്കു പോയേ പറ്റൂ.
എന്നവർ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരെ കൊണ്ടുപോവാൻ എനിക്കൊരാഗ്രഹം തോന്നി. എന്നാൽ, ചാടിക്കയറി ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ അത് കുഴപ്പമാകുമോ എന്നൊരു തോന്നലും.
ബുള്ളറ്റിനാണ് ഞാൻ കോളേജിൽ വരുന്നത്.

കേളേജിലേക്ക് ഞാൻ ബുള്ളറ്റിലെത്തുന്നത് വരാന്തയിൽ നിന്ന് കാണുകയായിരുന്നു രാജി. എന്നെ കാത്തു നിൽക്കുകയാണവരെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ വരാന്തയിലൂടെ അവർക്കടുത്തേക്ക് നടന്നടുക്കുമ്പോൾ, എൻ്റടുത്തേക്ക് തിടുക്കത്തിൽ വന്ന് കൊണ്ടവർ പറഞ്ഞു.
വീട്ടിൽ നിന്നും ഇപ്പോഴും വിളിച്ചിരുന്നു. എങ്ങനേയും എത്തണമെന്ന്. ഞാൻ മനുവിനെക്കുറിച്ച് നേരത്തെ വീട്ടിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ഇന്നിപ്പോ ചേട്ടത്തി ചോദിക്കുവാ.. മനു ബുള്ളറ്റിലല്ലേ വരുന്നത്. അവനോടൊന്ന് ചോദിച്ചുകൂടേ.. നിന്നെ ഒന്ന് വീട്ടിലെത്തിക്കാമോ എന്ന്..
അത് ശരിയാവില്ല ഏട്ടത്തി.. മനുവിനോട് ഞാനെങ്ങനയാ അതൊക്കെ പറയുന്നേ എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോ ഏട്ടത്തി പറയുകയാ ഒരന്യപുരുഷൻ്റെ ബൈക്കിൽ യാത്ര ചെയ്തതു കൊണ്ട് എന്ത് സംഭവിക്കാനാ എന്ന്.. ഞാനെന്താ അവരോട് മറുപടി പറയുക മനൂ..

നമുക്ക് പോകാം ടീച്ചറെ.. ഇത്രയും വിശദീകരിക്കാതെ എന്നെ വീട്ടിലെത്തിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാ മതിയായിരുന്നല്ലോ..
ടീച്ചറെ അടുത്ത് കിട്ടാൻ ഒരവസരം കാത്ത് കാത്തിരിക്കുന്ന ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യമല്ലേ ടീച്ചർ പറയുന്നത് എന്ന് ടീച്ചറിനോട് അപ്പോ പറയാൻ പറ്റുന്നതല്ലെങ്കിലും മനസ്സിൽ അതായിരുന്നു ചിന്ത.
ഹിൽ സ്റ്റേഷനിലാ..നാലഞ്ച് മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്..