സ്വന്തം – ചെത്തു തൊഴിലാളി ആയിരുന്നു രാഘവൻ. ഒരൊത്ത ശരീരമുള്ള ആരും കണ്ടാൽ കൊതിച്ചു പോകുന്ന ശരീര വടിവു തന്നെ ആയിരുന്നു രാഘവൻറെ പ്രത്യേകതയും. അന്നാട്ടിലെ ഒരു വിതപ്പെട്ട പെൺകുട്ടികളുടേയും സ്വപ്നങ്ങളിലെ സംഭോഗ രാജാവായിരുന്നു രാഘവൻ.

ഷർട്ടിടാതെയുള്ള രാഘവൻറെ വരവു കാണുമ്പോൾ കോളെജ്‌ പെൺകുട്ടികൾ സഹിതം കളിയാക്കിച്ചിരിക്കുമെങ്കിലും ആ ചിരിക്കുന്നവരുടെയൊക്കെ രാത്രികളുടെ രതിദേവൻ ആയിരുന്നു രാഘവൻ.

ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണെങ്കിലും രാഘവനെ ആർക്കും വിട്ടു കൊടുക്കാതെ അവൻറെ ചോര ഊറ്റിക്കുടിക്കുന്ന ഒരു കാമദേവത കൂടി ഉണ്ടാ നാട്ടിൽ. ആരെയും കൊതിപ്പിക്കുന്ന ശരീര വടിവും എല്ലാം തകർത്തു പുറത്തു ചാടാൻ നിൽക്കുന്ന മാറിടങ്ങളും.

അന്നനടയിൽ അടിമുടി കുലുക്കുന്ന അവളുടെ അഴകൊത്ത ചന്തിയും ആരു കണ്ടാലും ഒന്നു കൊതിച്ചു പോകും. പലരും ഷട്ടി ഇടാതെ അവളുടെ മേനിയിൽ പുളകം കൊള്ളുമ്പോൾ അവളാകട്ടെ പൊക്കിൾ കുഴി സഹിതം അവർക്കു പ്രദർശ്ശന വസ്തുവാക്കി മാറ്റുകയായിരുന്നു.

നമ്മുടെ കഥാനായികയുടെ പേരാണു രമണി. രമണി എന്നാണു പേരെങ്കിലും പൊതുവേ അറിയപ്പെടുന്നത്‌ അമ്മിണി എന്നായിരുന്നു. രമണിയുടെ മാറിടങ്ങളാണു അവൾക്ക്‌ അങ്ങനെ ഒരു നാമദേയം വരുത്താൻ കാരണവും. അമ്മിണി ചേച്ചിയുടെ സ്വന്തമാണു രാഘവൻ എങ്കിലും അവർ വിവാഹിതരല്ലായിരുന്നു.

ഒരിക്കൽ ചെത്താനായി കാലത്തു തന്നെ തെങ്ങു കേറാൻ പോയ രാഘവൻ ആ തെങ്ങിൻ മുകളിൽ ഇരുന്നു ഒരു കാഴ്ച കണ്ടു. ഇരുട്ടിനെ തള്ളി മാറ്റി സൂര്യ കിരണങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ കുളിരിനു ചൂടു പകരും പോലെ ഓലക്കീറാൽ മെനഞ്ഞ ബാത്ത്‌ റൂമിനകത്തിരുന്നു വിരലിടുന്ന അമ്മിണിയെ.

അമ്മിണിയുടെ സ്വയം ഭോഗം കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ രാഘവൻറെ പുരുഷ്വത്വം പത്തിവിടർത്തിയാടാൻ തുടങ്ങി. ചെത്ത്‌ നിർത്തി രാഘവൻ താഴെയിറങ്ങി അമ്മിണിയുടെ കുളിമുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കുളിമുറിയുടെ അടുത്തെത്തിയ രാഘവൻ ഓലയൊന്നു മാറ്റി ആ വെണ്ണക്കൽ ശിൽപ്പത്തെ നന്നായി ഒന്നു കണ്ടു.

രാഘവൻറെ സ്വന്തം അമ്മിണി – അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു