പ്രായമല്ല കഴിവാണ് മുഖ്യം
അടിവസ്ത്രത്തിൽ നിന്ന് ഊരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയുടെ നിതംബങ്ങൾ സെറ്റ് മുണ്ടിന് അകത്ത് ഒന്നൂടെ കിടന്ന് തുളുമ്പി.
ഞാൻ മുണ്ട് മാത്രം ഉടുത്തിട്ട് സ്റ്റെയർകെയ്സിന്റെ അവിടെപ്പോയി അമ്മായി അമ്മ താഴെ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് നോക്കിനിന്നു.
അമ്മ ലിവിങ് റൂമിന്റെ വാതിക്കൽ നിന്ന് പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന ദേവകിയമ്മയോട്
“അമ്പ്രാൾ ഉറങ്ങുവായിരുന്നു അല്ലേ… ആ… ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല… വൈകിട്ട് ഞാൻ നിക്കണ്ടലോ എന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ വന്നതാ…”
എന്ന് പറഞ്ഞു..
“ഓ… വേണ്ട… കുഴപ്പമില്ല…”
എന്ന് അമ്മ പറയുന്ന കേട്ടു.
“എന്നാലും ഈ കൊല്ലം എന്താ മഴ അല്ലേ… ശ്യോ… ഒക്കെ കലികാലം…”
എന്ന് ദേവകി അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ അമ്മായി അമ്മ മുണ്ടിനകത്തേക്ക് കൈ കൊണ്ടുപോയി കോണകം പറ്റാവുന്നത് പോലെ നേരെ ആക്കുകയായിരുന്നു.
ലിക്വിഡ് മുണ്ടിൽ ആവാതെയിരിക്കാൻ നോക്കുന്നതാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
ഇടയിൽ ഇടംകണ്ണിട്ട് എന്റെ നേരെ നോക്കി
“ഇപ്പൊ വരാം കേട്ടോ….”
എന്ന് വാ കൊണ്ട് ആക്ഷൻ കാണിച്ചു.
ദേവകിഅമ്മ സിറ്റൗട്ടിൽ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നാണ് സംസാരിച്ചിരുന്നത്. അല്ലാതെ അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയല്ല. ആ തക്കം നോക്കി എന്നെ കൈകൊണ്ട് താഴേക്ക് വരാൻ അമ്മ ആക്ഷൻ കാണിച്ചു വിളിച്ചു.
വാതിൽ മുഴുവൻ തുറക്കാതെ ഒരു അര ഇഞ്ച് മാത്രം തുറന്നു, സേഫ്റ്റി ചെയിൻ ലോക്ക് മാറ്റാതെയാണ് ഇട്ടിരുന്നത്.
