പ്രായമല്ല കഴിവാണ് മുഖ്യം
എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്റെ Counder കേൾക്കാൻ സമയം തരാതെ എന്നെ നോക്കി വശ്യമായൊന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് അമ്മ മുറിവിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി..
അമ്മയുടെ സംസാരത്തിൽ എന്തൊക്കയോ ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടല്ലോ എന്നെനിക്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല. അത് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യത്തിലേക്കുള്ള ഊന്നൽ തന്നെ ആണെങ്കിൽ എന്റെ രണ്ടാഴ്ചത്തെ താമസം ഒരാഘോഷമായിരിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
കട്ടിലിലേക്ക് കിടന്നപ്പോൾ അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് തോന്നി. രാവിലെ ഒന്നൊര മണിക്കൂറിലേറെ ചെയ്ത യാത്ര അമ്മ പറഞ്ഞപോലെ നടുവിന് ക്ഷീണം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്.. നടുനിവർത്തിയുള്ള കിടപ്പ് ഒരാശ്വാസം തന്നെ..
ഉച്ച ഉറക്കം ശീലമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഉറക്കം വന്നില്ല. നിവർന്ന് കിടന്ന് തന്നെ മൊബൈലിൽ തോണ്ടി സമയം കളഞ്ഞു.. ഉറക്കം കിട്ടിയാൽ ഉറങ്ങട്ടേ എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു.. എന്തായാലും ഇന്ന് രാത്രി പാഴാക്കരുത്.. ഈ രാത്രി തന്നെ അമ്മായി അമ്മയെ ചൂണ്ടയിടണം.. അഥവാ കിട്ടാത്ത ടൈപ്പാണ്ടെങ്കിൽ വെറുതെ രണ്ടാഴ്ച ഇവിടെ കിടക്കേണ്ട കാര്യവുമില്ലല്ലോ.. ഏതവളെയെങ്കിലും പൊക്കി ഒരു യാത്ര പോകാം.. ഓഫീസ് ടൈമിൽ വർക്ക് ചെയ്താ മതിയല്ലോ..
അങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിച്ചു കിടന്ന് ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി..
നല്ല ഉറക്കത്തിനിടയിലാണ് ഫോൺ ബെൽ കേട്ടത്.. എന്റെ ഫോണിൽ നിന്നല്ലെന്ന് മനസ്സിലായി ഞാനങ്ങനെ കിടന്നപ്പോ വീണ്ടും ബെൽ.. തുടർച്ചയായി അടിച്ച് നിൽക്കുകയും വീണ്ടും അടിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് ഹാളിലേക്ക് വന്നു..