പള്ളീലച്ചൻ സുഖിപ്പിച്ചപ്പോൾ അതിരസം
പള്ളീലച്ചൻ – റോസമ്മ ഒരപ്പൂപ്പൻതാടി പറക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെ മുറിയിലേക്കു നീങ്ങി.
ശരീരമാസകലം ഒരുന്മേഷം തോന്നി. ചലനങ്ങൾക്കെല്ലാം ഒരനായാസത..
ഒരു മൂളിപ്പാട്ടുപാടിക്കൊണ്ട് അവർ വസ്ത്രം ധരിച്ചു…
ഏതോ അന്തരാത്മാവു ചൊല്ലിക്കൊടുത്തതുപോലെ അവർ അടിവസ്ത്രങ്ങളും സാരിയും
ബ്ലൗസൂം തിരഞ്ഞെടുത്തു.
വളരെ നാളുകൾക്കുശേഷം തന്റെ സൗന്ദര്യത്തിലവർക്ക് അഭിമാനം തോന്നി.
താഴെ കോളിങ്ങ്ബെല്ലിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട റോസമ്മ ഞെട്ടി. കാറ്റുപോയ ബലൂൺപോലെ അവർ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിലേക്കു വീണു.
ത്രേസ്യാമ്മ എന്തോ പറയുന്നതു കേട്ടു…
ചുരുട്ടിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം കോണിവഴി മുകളിലെത്തി.
അതിനകമ്പടിയായി കനത്ത കാലടി ശബ്ദവും.
അച്ചൻ, ഉറച്ച കാൽച്ചുവടുകളോടുകൂടി കോവണി കയറി മുകളിലേക്കു ചെന്നു.
നോക്കിയപ്പോൾ കടുവയെക്കണ്ട വിഹ്വലയായ മാനിനെപ്പോലെ ചികിതയായി നിൽക്കുന്ന റോസമ്മ. ഇളം നീലനിറത്തിലുള്ള ഒരു ഷിഫോൺ സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നു.
നല്ല ഉയരം, അച്ചന്റെ കഴുത്തിനൊപ്പം വരും. മുഴുത്ത മൂലകൾ ശ്വാസത്തിനനുസരിച്ച് ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. മുന്നിൽ ഇറക്കിവെട്ടിയ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽനിന്നും മുലകൾ തള്ളിനിൽക്കുന്നത്, നേരിയ, ഏതാണ്ട് സുതാര്യമായ സാരിത്തലപ്പിൽക്കൂടി വ്യക്തമായിക്കാണാം.
മുലകളുടെ ഇടയിലുള്ള വെട്ട് ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്കുകൾ തുടങ്ങുന്നിടത്ത് ചെന്നുചേരുന്നു.
കറുത്ത ബ്രായിൽ തിങ്ങിഞെരുങ്ങിനിൽക്കുന്ന ആ മൂലകൾ ആരെങ്കിലും പിടിച്ചുടച്ചിട്ട് വർഷങ്ങളായിക്കാണും…അച്ഛൻ വിചാരിച്ചു.
റോസമ്മയുടെ മുഖം വിവർണ്ണമായിരുന്നു. ഏതോ ഒരു ഭീതി ആ കണ്ണുകളിൽ നിഴലിച്ചു.
അച്ചൻ മുന്നിൽച്ചെന്നു നിന്നിട്ട് ചുരുട്ടുവലിച്ച പുക റോസമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കൂതി വിട്ടു.
അവരുടെ കണ്ണു നീറി.
പിന്നെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു.
റോസമ്മേ…പാപിയായ നിന്നെ സ്വർഗരാജ്യത്തേക്ക് കടത്തിവിടാനാ ഞാനിന്നു കുമ്പസരിപ്പിക്കുന്നത്.
ഞാൻ പാപമൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല…
റോസമ്മ അൽപ്പം ധൈര്യമവലംബിച്ചു പറഞ്ഞു.
എന്തുപറഞ്ഞു നീ..
ഇടിവെട്ടുമ്പോലെ അച്ചൻ അലറി…
ഇത്രയ്ക്ക് ധിക്കാരമോ.
