ഒരു നോർത്തിന്ത്യൻ കളിക്കഥ
ഈ മുംബൈയില്‍ ഇവിടെ സാധാരണ ദിവസം തന്നെ ട്രാഫിക് ജാം ഭയങ്കരമാണ്. മിക്ക ഫ്ളൈ ഓവ്വറിലും അരമണിക്കൂർ വരെ നീളുന്ന ജാം ഉറപ്പാ. ബമ്പർ..ടു..ബമ്പർ..ട്രാഫിക്. ക്ലച്ചും ഗീയറും എപ്പോഴും ഡ്രൈവറുടെ കാലിൽത്തന്നെ ആയിരിക്കും. പിന്നെ അല്പ സ്വല്പം തട്ടും മുട്ടും ആരും മൈൻഡു ചെയ്യുകയില്ല.. രണ്ടു ദിവസമായി ചെറിയ മഴ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കുർളയിൽ ചെന്നു നമിതയെ വിളിച്ചു.
പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അപ്പോഴാണു മഴ കോരിച്ചൊരിയാൻ തുടങ്ങിയത്. പോരേ പൂരം. റോഡെല്ലാം ഒരുപോലെ ബ്ലോക്കായി. മാരുതിയാകട്ടെ ബോട്ട് പോകുന്നതുപോലെയാണു നീങ്ങുന്നത് . ബ്രേക്കുംപോര.. ഒടുവിൽ ഒരു ഖർ..ഖർ…ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു തുടങ്ങി. ഭാഗ്യത്തിനു ഒരു ഗല്ലിയില് വര്ക്ക്ഷോപ്പുണ്ടാായിരുന്നു. ഒരു കണക്കിനു വണ്ടി അവിടെ കയറ്റി താക്കോൽ വർക്ക്ഷോപ്പുകാരനെ ഏല്പ്പിച്ചു. നമിതയും ഞാനും ഇനി എങ്ങിനെ കോർട്ടേഴ്സിലെത്തുമെന്ന ചിന്തയിലായി. എല്ലാവരും കാർ ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ ബസിന്റെ കാര്യം മറക്കും.
പിന്നെ ബസ്സിലൊക്കെ കയറാൻ വലിയ പ്രയാസമാകും.…ഞങ്ങൾ ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു കുറെ ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ.വെള്ളം കാരണം ചപ്പും ചവറും റോഡാകെ ഒഴുകി ആകെ നാറ്റം. ഒടുവിൽ ഓട്ടോയും നിന്നു. ഡ്രൈവർ പറഞ്ഞു..ബസിൽ പോയാൽ പ്രളയം ബാധിക്കാതെ രക്ഷപ്പെടാമെന്ന്.. അങ്ങിനെ ബസ്സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി. .
അവിടെ തൃശൂർ പുരത്തിനുള്ളത് പോലെ ആൾക്കൂട്ടം.എല്ലാവരും ബസിനു കാത്തു നില്ക്കുകയാണ്. വേറെ വഴി ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഞാനും നമിതയും സ്റ്റാൻഡിൽ നിൽപ്പായി. മുട്ടൊപ്പം വെള്ളം ഉള്ളതിനാൽ സാരി കയറ്റി പിടിച്ചാണൂ നമിതയുടെ നില്പ്പ്.
എന്റെ ഷൂവും സോക്സും ഒക്കെ വെള്ളം കയറി കുതിർന്നു..ഒരു ബസ് പിടിച്ചു. ചെമ്പൂർ സ്റ്റേഷന്റെ അടുത്തിറങ്ങാം ..ക്യൂവും ഒന്നുമില്ല.. തള്ളിക്കയറല് തന്നെ ശരണം..എന്റെ ചരക്ക് ഭാര്യ കൂലികള്‍ക്കിടയില്‍ക്കിടന്നു തള്ളുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ സങ്കടം വന്നു…അവളുടെ മുന്നിലും പിന്നിലും ആണുങ്ങളാണ്‌ ..അവന്മാര്‍ എന്നെ തള്ളി പിന്നിലേക്കെടുത്തെറിഞ്ഞു…
നമിതയുടെ മുലകള്‍ ഒരുവന്റെ പുറത്തമര്‍ന്നിരിക്കുന്നു….പുറകില്‍ നിന്നവളുടെ മുതുകിനോടൊട്ടി വലിയൊരുത്തന്‍.എനിക്കെന്റെ രക്തം തിളച്ചു….തിളച്ചതു മാത്രം മിച്ചം..നിലത്തു നിര്‍ത്തണ്ടേ? പിന്നെ കണ്ണു തുറന്നപ്പോള്‍ വണ്ടിക്കകത്താണ്‌… ഒരു സബർബൻ ഏരിയയാണ്..
പാലുകാരും മറ്റും അവിടെയാണു താമസം. അലക്കുകാര്, പുറം പണിക്കാര് ഇങ്ങിനെ വളരെ അധികം കൂലിക്കാര് സിറ്റിയിലേക്കു എന്നും രാവിലെ അവിടെ നിന്നും വരുന്നു. പണിയുന്നു…വൈകിട്ടു തിരികെ പോകുന്നു. അങ്ങിനെ ഒരു ഡിസിപ്ലിൻഡ് അല്ലാത്ത, സാധാരണ അധ്വാനിക്കുന്ന ജനവിഭാഗത്തിന്റെ കൂടെ ആണു വൈറ്റ് കോളർ ആയ ഞാനും എന്റെ ഭാര്യയും മത്സരിക്കേണ്ടി വരുന്നത്. എങ്ങിനെയോ ഞങ്ങൾ വണ്ടിക്കകത്തായി അട്ടിഅടുക്കിയ മട്ടിൽ ആൾക്കാർ നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു.
