“ഇല്ല സർ. ഇതിനു മുന്നേ ഞാൻ ഫോട്ടോഷൂട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.”

“എന്നാ ആ സാരിത്തലപ്പ് മാറ്റ്.”

അപ്പോ ദേവാനന്ദൻ സാർ ബെന്നി പറഞ്ഞപോലെ തന്നെ. ഗോപിക മനസ്സിൽ ഊറിചിരിച്ചു. മഹാന്മാരെ അടുത്തറിഞ്ഞാൽ മനസിലെ തങ്കവിഗ്രഹം ഉടയുമെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. സത്യം തന്നെ!

ഇപ്പോ പന്ത് തൻ്റെ കയ്യിലാണെന്നും കളിയുടെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുക്കാൻ സമയമായെന്നും ഗോപിക മനസ്സിലാക്കി.

അവൾ തൻ്റെ സാരിത്തലപ്പ് മാറ്റി താഴേക്കിട്ടു. ഒതുങ്ങിയ വയറാണെങ്കിലും നല്ല കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളാണ് ഗോപികയുടേത്.

തലേ ദിവസം വാക്സ് ചെയ്ത് ശരീരത്തിലെ രോമമെല്ലാം കളഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ അവളുടെ ശരീരം പതിവിലും മൃദുലമായിരുന്നു.

ദേവാനന്ദൻ്റെ മുന്നിൽ അങ്ങനെ പൊക്കിൾ പ്രദർശിപ്പിച്ച് നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് മടിയൊന്നും തോന്നിയില്ല. കാരണം ഇതിൻ്റെ അപ്പുറം എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാലും അതിനു തയാറായിത്തന്നെയാണ് അവൾ ദേവാനന്ദനെ തേടിയെത്തിയത്.

അവളുടെ പൊക്കിൾചുഴിയിലേക്ക് കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കിനിൽക്കെ ദേവാനന്ദൻ സിഗരറ്റ് വലിച്ചുവിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.

അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു കഴുകനെപ്പോലെ അവളെ കൊത്തിവലിച്ചു. മനസ്സിൽ മറ്റെന്തൊക്കെയോ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ നടത്തിയശേഷം അയാൾ പറഞ്ഞു

“ഇനി ഒരു കോസ്റ്റ്യൂം ട്രയൽ നോക്കണം.”