ആന്റി അടയാളങ്ങള് പറഞ്ഞു തന്ന വീടിനടുത്തേക്ക് എത്തുവാൻ വലിയ വിഷമം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. ഗേറ്റിൽ നിന്നും അല്പം അകന്നാണ് ഇരുനില വീട്. കതകും ജനാലകളും അടഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ്. ഞാൻ ഗേറ്റിനടുത്തെത്തി. അതിൽ ഫിറ്റ് ചെയ്തിരുന്ന ബെല്ലിൽ വിരലമർത്തിയപ്പോൾ സ്പീക്കറിൽ നിന്ന് ദീപ്തിയുടെ മധുരമൂറം ശബ്ദം.

”ആരാണ്…?”

”ഞാൻ ആന്റി പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാണ്……”

എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ “അയ്യോ ആണോ” എന്നൊരു മറുചോദ്യം.

നിമിഷങ്ങൾക്കകം ഗേറ്റ് മെല്ലെ തുറന്നു. തിടുക്കത്തിൽ ഞാൻ അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ ഗേറ്റിൻറെ ലോക്ക് വീണു. സിറ്റ് ഔട്ടിൽ കയറിയപ്പോഴേ കതക് മെല്ലെ തുറന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് പൂർണ്ണെന്ദു പോലെ ദീപ്തി രതീഷ്.

വീടിനുള്ളിൽ ചുരിദാറും ധരിച്ച് ഒരു മേക്കപ്പ് ഇല്ലാതെ നിന്നിട്ടും അതീവ സുന്ദരി. തുടുത്ത കവിളുകളും വിടർന്ന നെറ്റിത്തടവും ചെറിയ ചുണ്ടുകളും കുഞ്ഞു മുല്ലമൊട്ടുകൾ അടുക്കി വെച്ചിരിക്കും പോലുള്ള പല്ലുകളും.

”കയറി വരൂ…”

അവളുടെ ശബ്ദം എന്നെ സ്തബ്ദതയിൽ നിന്നും ഉണർത്തി. ആദ്യമേ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുത്തം കൊടുക്കാൻ തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ വികാരം അടക്കിപ്പിടിച്ചു. കതകടക്കുന്നതിനിടയിൽ ദീപ്തി പറഞ്ഞു.

”മക്കളെ അനിയത്തീടെ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിട്ടൂ… രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരുള്ളു”

അതു കേട്ടെങ്കിലും എൻറെ കണ്ണുകൾ ദീപ്തിയുടെ നിതംബത്തിലായിരുന്നു. കതകിന് കുറ്റിയിടാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചുരിദാറിൻറെ പാന്റും ടോപ്പും തള്ളി പുറത്തേക്ക് വരാൻ കൊതിക്കുന്ന ആ നിതംബത്തിൻറെ ചലനങ്ങൾ എനിക്ക് കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞു.

”ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലാട്ടോ…”

ഒരു പ്രോത്സാഹന സമ്മാനം എന്ന കണക്കെ ഞാൻ ദീപ്തിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു. ആ കണ്ണുകളിൽ നാണത്തിൻറെ പൂത്തിരികൾ കത്തി.

”ആരും ഇവിടേക്ക് വരില്ലല്ലോ അല്ലേ?”

ഒരു ജിഗോളയുടെ ആത്മകഥ – അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു