“മോൻ എന്തും ഭാവിച്ചാണ് ഇറങ്ങി തിരിച്ചേക്കുന്നെ? നിനക്ക് എന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നാൻ കാരണം?
നിനക്ക് വട്ടായോ? ഇതൊക്കെ ഈ പ്രായത്തിൽ കുട്ടികൾക്ക് തോന്നുന്ന ഓരോരോ വട്ടാണ്. നീ എല്ലാം മനസ്സീന്ന് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞേക്ക്..”

അത് കേട്ടതും എന്റെ ഹൃദയം രണ്ടായി പിളർന്നു പോയത് പോലെയാണ് തോന്നിയത്.

മനസ്സിൽ ഇടിമിന്നൽ ഏറ്റ ഒരു പ്രതീതി.! കണ്ണുനീർ അണപൊട്ടി ഒഴുകുമെന്ന വിധം എന്റെ മനസ്സു വേദനിച്ചു.

ശ്വാസംമുട്ടുന്നത് പോലെ തോന്നി. ടകണ്ണുകൾ കലങ്ങി മങ്ങിത്തുടങ്ങി.
കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു..

പുറകിൽനിന്നും ആരോ എന്നെ വിളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയിരുന്നു.. പക്ഷെ അത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറ്റാത്തവിധം ഞാൻ തളർന്നിരുന്നു..

മനസ്സിൽ ഒരു വലിയ കല്ല് കയറ്റി വെച്ച് നടക്കുന്നത് പോലെയാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തിയത്.

ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.
തലയിണ കടിച്ചുപിടിച്ചു ഞാൻ കുറെ കരഞ്ഞു.. [തുടരും ]