എന്റെ ചേട്ടൻ തെറിവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി എന്ന് മനസിലായപ്പോൾ ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചു.

ഉറങ്ങാനായി കിടന്നിട്ട് എനിക്ക് ഒട്ടും ഉറക്കം വന്നില്ല.തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും വീർപ്പ് മുട്ടി.

അപ്പോൾ /കുറെ നാളുകളായി ചെയ്യാതിരുന്ന ഒരു വിനോദവൃത്തി എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിവന്നു..

ഒന്നും നോക്കിയില്ല, അലമാരിയിൽനിന്നും എന്റെ പെൻസിലും, പെയ്ന്റും, ക്യാൻവാസുമൊകെ എടുത്തു.

മുന്നിലെ ഓർമ്മകൾ നിരത്തി ഞാൻ എന്റെ മനുവേട്ടനെ ചിത്രമാക്കി പകർത്തി.

അതിൽ മനസ്സിൽനിന്നും കോരിയെടുത്ത വർണങ്ങൾ വാരി വിതറി.!!

ആദ്യമായിട്ടാണ് ഞാൻ ചെയ്ത കലാസൃഷ്ടിയിൽ എനിക്ക് തൃപ്‌തി തോന്നിയത്. ആ സന്തോഷത്തിൽ എപ്പോളാണ് ഉറങ്ങിപ്പോയതെന്ന് ഓർമ്മയില്ല.

പിറ്റേ ദിവസം സ്കൂൾ വിടാൻ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു. സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് മുങ്ങി ഞാൻ നേരെ മനുവേട്ടന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.

നേരെ മനുവേട്ടന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.

“ടങ് ട ടാങ്..,ഞാൻ എത്തി”

“ആഹ്…നീ ഇന്നും സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ് കട്ടാക്കിയല്ലേ”

ചേട്ടന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുഖം ചുളിച്ചു ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരിമാത്രമാണ് മറുപടിയായി നൽകിയത്.

കുറെ നേരം ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരുന്നു.

പെട്ടെന്ന്, ഞാൻ എന്റെ ബാഗ് തുറന്നു ആ പടം ചേട്ടന് മുന്നിലേക്ക് നീട്ടി.

തുറന്നു നോക്കിയ ശേഷം ചേട്ടൻ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അമ്പരത്ത് നിശബ്ദനായി നിന്നു.