ഓർമ്മകൾ മാത്രമാണ് സന്തോഷം തരുന്നത്
ഓർമ്മകൾ – തനുവിന് എന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയാം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ തെറി കേൾക്കാത്ത ദിവസങ്ങൾ നന്നേ കുറവ്.
ദേ…. അവളെക്കുറിച്ച് ഓർത്തതേയുള്ളൂ..
അവൾ വിളിക്കുന്നുണ്ട്..
” ഹലോ… ”
” ബാൽക്കണി നോക്കി ദിവാസ്വപ്നം കണ്ട് തീർന്നോ.. ”
” ഹ..ഹ.. ഹ.. ദേ ഇപ്പൊ കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളു… ”
” അയ്യടാ ഇളിക്കല്ലേ.. വല്ലോം തിന്നോ ”
” ആഹ്.. എന്തെക്കൊയോ തിന്നു….. ”
” ഞാൻ വരണോ… ”
” എന്തിന്? “
ലഞ്ചിന്.. ഒന്നും കഴിച്ചു കാണില്ലല്ലോ.. വന്നെന്തേലും ഉണ്ടാക്കിത്തരട്ടെ..”
” ആഹ്.. ഇങ്ങു പോര്.. ”
തനു അങ്ങനെയാണ്..
പലപ്പോഴും എനിക്ക് ഫുഡ് ഉണ്ടാക്കിത്തരുന്നത് അവളാണ്..
അവൾ വന്നിലേൽപ്പോലും അവളുടെ മമ്മി എനിക്ക് മാത്രമായി എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ കൊടുത്തുവിടും.
തനുവിന്റെ വീട്ടിലും എന്നെ വല്യ കാര്യമാണ്.
അവൾക്ക് അമ്മയും അനിയനും മാത്രമേ ഉള്ളു…
മമ്മി കോളേജ് പ്രൊഫസറാണ്.. അനിയൻ പ്ലസ് ടു വിനും.
കാത്തിരിപ്പിനു വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട് അവളുടെ വരവറിയിച്ചുകൊണ്ട് ഡോർ ബെൽ മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്.
” ഓ.. ന്തോന്നാടാ ഇത് ? ഒരുമാതിരി ആക്രിക്കട പോലെ… ”
“Bachelor's homes should be kept like this..”
“ഉവ്വ്…. ”
പതിവ് പോലെ തന്നെ എന്നെ തെറി വിളിച്ചോണ്ട് തന്നെ അവൾ കിച്ചനിൽ കയറി ലഞ്ച് ഉണ്ടാക്കിത്തന്നു.
ശേഷം എന്റെ സ്ഥാപക ജംഗമ വസ്തുക്കൾ യാഥാസ്ഥാനത്ത് വെച്ച് എന്റെ ഫ്ലാറ്റ് ആകെ വൃത്തിയാക്കി…
എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഒരു മൂലയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്ന നേരം അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു. ..
” ടാ.. വീട്ടിൽ കല്യാണം നോക്കുന്നുണ്ട്.. മുഖവുര ഇല്ലാതെ തന്നെ പറയാം.. നിന്നെ എനിക്ക് കെട്ടിയാ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട് കെട്ടോ.. നീ എന്നെ. ”
കൈയിലിരുന്ന ഫോൺ തറയിൽ പോയതറിയാതെ ഞാൻ അവളെ മിഴിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്റെ ജീവിതം തന്നെ ആ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് മാറിമാറിഞ്ഞതറിയാതെ പുറത്ത് തകർത്ത് പെയ്യാൻ ഒരു മഴ വെമ്പൽകൊണ്ട് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
അവളോട് എന്ത് പറയണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു..
“തനൂ നീ.. എന്തൊക്കെയാണ് വിളിച്ചു പറയണേന്ന് വല്ല ബോധവുമുണ്ടോ.”
“നല്ല ബോധമുണ്ടായിട്ട് തന്നെയാടാ .. നീയിങ്ങനെ ഇരുന്ന് തുരുമ്പെടുക്കണ്ടല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ.. അല്ലാണ്ട് ഇതൊരു പൈങ്കിളി പ്രേമം ആണെന്ന് മാത്രം നീ വിചാരിക്കരുത്…”
താഴെ വീണ ഫോൺ എടുക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ഞാൻ ചിരിച്ചുപോയി.
“അല്ലേലും നിനക്ക് ആ പരിപാടി പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ… എന്തായാലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് കല്യാണം വേണ്ട.. നിനക്ക് വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ തോന്നുവാണേൽ ചെയ്തോ. എന്നാലും ഞാൻ ഉറപ്പ് പറയണില്ല.. കാരണം എന്റെ മനസ്സിൽ അവൾക്കുള്ള സ്ഥാനാമെന്താണെന്ന് എന്നേക്കാൾ നന്നായി അറിയാവുന്നതാണ് നിനക്ക്.. അത് ഞാൻ പ്രത്യേകം പറയണ്ടല്ലോ…
ഒരു കൂട്ട് വേണം എന്നതിനെപ്പറ്റി ഞാൻ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല. നോക്കാം അത്രയുമേ പറയാൻ പറ്റൂ…”
“ഓ നെവർ മൈൻഡ്.. അറിയാത്ത ഒരാളെ കെട്ടുന്നേലും നല്ലതല്ലേ അറിയുന്ന ആളെ കെട്ടുന്നത്.. അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാൻ ചോദിച്ചത്. ശരി നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ചെയ്യൂ… ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നെയുള്ളൂ….. രാത്രി ഫൂഡ് ഉണ്ടാക്കി വെയ്യ്ക്കണോ..”
“കിട്ടിയാ കൊള്ളാം…”
“അയ്യടാ.. ഓസിന് ഉണ്ടാക്കി അങ്ങനെ നീ തിന്നണ്ട.. എഴുന്നേറ്റ് വന്ന് വല്ല ഹെല്പും ചെയ്യ്..”
അവളെന്നെ കുത്തിപ്പൊക്കി അടുക്കളയിലേക്ക് നടത്തിച്ചു..
“ചപ്പാത്തിക്കുള്ള മാവ് ശരിയാക്കിക്കോ.. ഞാൻ വെജിറ്റബിൾ കറി ഉണ്ടാക്കാം….”
“അതിന് വെജിറ്റബിൾ ഇല്ലല്ലോ..”
“ഊള.. ഒരു ഫ്ലാറ്റ് എടുത്തിട്ടിട്ട്..തിന്നാൻ ഒരു വെള്ളരിപോലും ഇവിടില്ല…. കഴുത.
എനിക്കറിയാം ഇവിടെ ഒരു വേപ്പില പോലും ഇല്ലെന്ന്. ഞാൻ അതോണ്ട് വാങ്ങിക്കൊണ്ടു വന്നു.”
വളരെ നിഷ്കളങ്കമായി ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു..
കിറ്റിലിരുന്ന ഒരു ക്യാരറ്റ് എടുത്തു എന്റെ നേർക്ക് അവളെറിഞ്ഞത് ഞാൻ വിദഗ്ദമായി പിടിച്ചെടുത്തു കഴിച്ചു..
പിന്നീട് ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ കുക്കിംങ്ങിലേക്ക് കടന്നു..
എല്ലാ പണിയും തീർത്ത്.. എന്നെ പിന്നെയും നല്ല നാല് തെറി പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ പോയി.
ചിരിച്ചോണ്ട് അവളെ യാത്രയാക്കി ഞാൻ പോയി ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഡോർ അടച്ചു…
അപ്പൊ ഏകദേശം 5 മണി ആയിരിക്കുന്നു.
പുറത്താണേൽ നല്ല മഴ. എനിക്കപ്പൊ ഒരു ചായ കുടിക്കണംന്ന് തോന്നി.
ഞാൻ വേഗം ഒരു ചായ ഉണ്ടാക്കി ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോയി അതാസ്വദിച്ചു കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ചായക്കപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ വീണ്ടും പഴയ ഓർമ്മകൾ എന്നിലേക്ക് അലയടിച്ചെത്തി..
രമയുമായിട്ടുള്ള പ്രണയം കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയം. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരുടെയും ക്ലാസുകൾ കഴിയാൻ കഷ്ടിച്ചു ഒരു മാസം.. അത്രേയുള്ളൂ…
ഭാവി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വെൽ പ്ലാനിങ് ആയിരുന്നു..
ഫിനാൻഷ്യലി എന്റേത് വളരെ മുന്നിലുള്ള ഒരു കുടുംബമായിരുന്നു.
അച്ഛൻ പേര്കേട്ട ബിസ്സിനെസ്സ് മാൻ. ചേട്ടൻ അറിയപ്പെടുന്ന കോളേജിലെ പ്രൊഫസർ. അമ്മ നല്ല ഒന്നാന്തരം ഹൌസ് വൈഫ്..
ആർഭാടത്തിലൊന്നും എനിക്ക് താല്പര്യമേ ഇല്ലായിരുന്നു. ആവശ്യമുള്ളത് മാത്രം മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്. അതിനാൽ തന്നെ വീട്ടുകാരെ അപേക്ഷിച്ചു എന്റേത് നോർമൽ ലൈഫ് ആയിരുന്നു…
രമയെ വെച്ച് എന്നെ compare ചെയ്താൽ വയസ് മാത്രമായിരുന്നു ഏക വിഷയം. എന്റെ വീട്ടിൽ ഇക്കാര്യം നേരത്തെ അറിയാമെന്നുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ അവർ വളരെ ഹാപ്പിയായിരുന്നു.. എന്തെന്നാൽ ഞാൻ ആളൊരു ഇത്തിരി അലമ്പാണെങ്കിലും പണത്തിന്റെ ഹുങ്കോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു അനാവശ്യ പ്രശ്നമോ ഞാനിതുവരെ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല എന്നതുതന്നെ.
ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു അച്ഛനോടൊപ്പം ബിസ്സിനസ്സിൽ ചേരുക, രമയെ കെട്ടുക ഡിസ്റ്റൻസ് ആയി എന്റെ ഹയർ സ്റ്റഡീസ് നടത്തുക. അങ്ങനെ ഭാവി സുരക്ഷിതമാക്കുന്ന ആ സ്വപ്നത്തിൽ മുഴുകിയിരുന്നു ക്യാന്റീനിൽ അവന്മാർക്കൊപ്പമിരുന്നു ചായ കുടിക്കവേ എന്റെ ക്ലാസ്സിൽത്തന്നെയുള്ള യദു ഓടിച്ചാടി എന്റെ അടുക്കൽ വന്നു പറഞ്ഞു.
” നിന്നേ ദേ വാസുദേവൻ സർ വിളിക്കുന്നുണ്ട്.. ഉടനെ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു.. ”
മൂഞ്ചീന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞാ മതീല്ലോ..
” നീ ചെന്നോ ഞാൻ എത്തിയേക്കാം ”
അത്രയും പറഞ്ഞു നെഞ്ചിടിപ്പോടെ ഞാനിരുന്നു.
” അളിയന് ചീട്ട് വീണെന്നാ തോന്നണേ… ”
കൂട്ടത്തിലിരുന്ന ജോർജ് എനിക്കിട്ട് കുത്തി..
” ചെല്ലടാ ചെല്ല് മോളെ കെട്ടിച്ച് തരാൻ ആയിരിക്കും.. ഓടിപ്പോ.. ”
അരവിന്ദ് കൂടി താങ്ങിയതോടെ എന്റെ കാറ്റ് പോയെന്ന് പറഞ്ഞാ മതീല്ലോ…
” മിണ്ടാതിരിയെടാ മൈരുകളെ.. ആദ്യം മനുഷ്യനൊന്ന് പോയി വരട്ടെ എന്നിട്ടെന്റെ ശവത്തിൽ കുത്തിയാപ്പോരെ.. ”
കാര്യം ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവൻ കളയാൻവരെ അവന്മാർ തയ്യാറാണെന്നുള്ളതാ..
വരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാം എന്ന് കരുതി ഭാവി അമ്മായിയപ്പനെ കാണാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.. അവന്മാരോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ നേരെ ഹിസ്റ്ററി ഡിപ്പാർട്മെന്റിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു.
എന്നാലും ഇന്നലെവരെ ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ലായിരുന്നു. ഇന്ന് രാവിലെയും അവളൊരു സിഗ്നൽപോലും തന്നില്ലാലോ.. ഇത്ര വേഗം പൊക്കിയോ.. എന്നൊക്കെ നൂറുകൂട്ടം ഞാൻ ആലോചിച്ചു തലപൊകഞ്ഞു പണ്ടാരമടങ്ങിയാണ് പുള്ളിയുടെ മുന്നിലേക്ക് ചെല്ലുന്നത്..
നോക്കിയപ്പോ പുള്ളി മാത്രമേ അവിടെയുള്ളു. എന്തോ കടുത്ത ആലോചനയിലാണ്.
ഉള്ളിൽ നല്ലപോലെ പേടിയുണ്ടെങ്കിലും പുറത്തേക്ക് ഒട്ടും കാണിക്കാതെ ഞാൻ അടുത്തേക്ക് പോയി.
“സർ….”
പുള്ളി എന്റെ മുഖത്തേക്കൊന്നു പാളി നോക്കി…
“നീയിരിക്ക്…”
എതിരെ ഉള്ള കസേര ചൂണ്ടികൊണ്ട് പുള്ളി പറഞ്ഞു..
ഞാൻ വളരെ ഭവ്യതയോടെ ഇരുന്നു.
“കാര്യം നിനക്ക് അറിയാമായിരിക്കുമല്ലോ…”?
“സർ.. ഞാൻ.”
“മ്മ് ഒന്നും പറയണ്ട. നിന്റെ വയസ് എത്രയാണ്…”
മടിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ പറഞ്ഞു ..
“ഇരുപത്തിരണ്ട്…”
“ഹ്മ്മ്. അവൾക്ക് ഇരുപത്തിഅഞ്ചാണ് പ്രായം. നിനക്കത് അറിയാമോ…”
“മ്മ്.. ”
ഞാൻ തല കുനിച്ചു മൂളി ..
” ഇത് നടക്കില്ല. പ്രതേകിച്ചു നീ അവളെക്കാൾ ഇളയതും.
നീല്ലാതെ ഒരു പയ്യനെ അവൾക്ക് വേണ്ടന്ന് അവൾ പറയുന്നു..
പക്ഷെ നടക്കില്ല. ഇനി മേലിൽ നിന്നേ അവളുടെകൂടെ കാണരുത്. ”
പുള്ളി നല്ല കടുപ്പത്തിൽ തന്നെയാണത് പറഞ്ഞത്…
എനിക്ക് അയാളുടെ തലപിടിച്ചു ടേബിളിൽ അടിക്കണമെന്ന് തോന്നിപ്പോയി… പക്ഷെ കോപമല്ല അവിടെ വേണ്ടത് സൗമ്യതയാണ്.
“സർ… നിളയെ എനിക്കിഷ്ടമാണ്… അവൾക്കും… സാറിന് അതറിയാമല്ലോ.
ഞങ്ങൾക്ക് വേണെമെങ്കിൽ സാറിനെ ധിക്കരിച്ചു പോയി രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് ചെയ്യാം. പക്ഷെ എനിക്കോ അവൾക്കോ അതിൽ തീരെ താല്പര്യമില്ല. സർ തന്നെ അവളെ കൈ പിടിച്ചു എന്നെ ഏൽപ്പിക്കണം എന്നെന്നിക്ക് നല്ല നിർബന്ധമുണ്ട്.. അതുവരെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കും സർ. അല്ലാതെ ഓടിപോയി കല്യാണം കഴിക്കണ ഒരു ടൈപ്പ് കാമുകനല്ല ഞാൻ. അവളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കാനുള്ള കഴിവെനിക്കുണ്ട്.. അത് മാത്രം പോരെ സാറിന്. ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി സർ.”
ഇത്രയും പറഞ്ഞ ആശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ അവിടെ നിന്നും പിൻവാങ്ങി..
നേരെ കാന്റീനിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു.
[ തുടരും ]