സാധാരണ ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ഒന്ന് വലം വെച്ച് ഫുഡും എടുത്ത് ഹാളിൽ പോയി അനിയത്തിയുമായി ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞു അടി ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ട് കഴിക്കാറായിരുന്നു പതിവ്. എന്നാൽ രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസമായിട്ടു എന്റെ പതിവുകൾ എല്ലാം തെറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

അമ്മയെ കണ്ട് കുട്ടന് ചെറിയ സുഖോം കൊടുത്ത് ഇരിക്കാല്ലോ എന്നുള്ളതാണ് എന്റെ ഈ പുതിയ രീതിയുടെ മൂലകാരണം. അത് അമ്മ എന്നോട് ചോദിക്കുവോം ചെയ്തു.

എടാ നീയെന്താ രണ്ട് ദിവസമായിട്ട് തീറ്റ അടുക്കളലേക്ക് മാറ്റിയത് ?

പെട്ടന്ന് അങ്ങനൊരു ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു വെങ്കിലും സമചിത്തത കൈ വിടാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു:

അതുപിന്നെ… എനിക്ക് അമ്മേടെ അടുത്തിരുന്നു കഴിക്കണോന്ന് ഒക്കെ തോന്നില്ലേ…. അതൊരു തെറ്റാണോ ?

അമ്മ മുഖത്തെടുത്തണിഞ്ഞ ഭാവം പുച്ഛമാണോ അതോ വേറെന്തെങ്കിലുമാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ സാധിച്ചില്ല. അപ്പോളേക്കും അടുത്ത ചോദ്യമെത്തിയിരുന്നു :

അതെന്താടാ ഇത്രേം കാലം ഇല്ലാതിരുന്ന ഒരു ചിന്ത നിനക്കിപ്പോ പൊട്ടിമുളച്ചത് ?

അതിപ്പോ.. അങ്ങനൊക്കെ ചോദിച്ചാ ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ. എനിക്ക് അമ്മയോട് സ്നേഹം കൂടിയപ്പോ എനിക്കടുത്തിരുന്ന് കഴിക്കണോന്നൊക്കെ തോന്നി.

ഇപ്പൊ എന്നോട് ഇത്ര സ്നേഹം വരാൻ എന്താ കാരണം ?

എനിക്ക് തോന്നി അത്രേ ഉള്ളു