മനസ്സിൽ പ്രാർഥിച്ചുകൊണ്ടവൾ റിസപ്‌ഷനിലെ പെൺകുട്ടിയോട് ചോദിച്ചു.

“ര… രമേഷ്…” പറയാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ തൊണ്ടയിടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ അത് കാര്യമാക്കാതെ തലയുയർത്തി തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ രമേഷ് എന്നൊരു കുട്ടിയെ….ഇപ്പൊ ആക്സിഡന്റ് ആയിട്ട്, അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തൂന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു …”

“ആ രമേഷ്, കോളേജ് സ്റ്റുഡന്റ് അല്ലെ.
ബൈക്ക് ആക്സിഡന്റ് ആയിരുന്നു, 2nd ഫ്‌ളോറിലാണ്, രമ എന്നല്ലേ പേര് പറഞ്ഞത്…ആരാണ് രമേഷിന്റെ …?”

“ .ചേച്ചിയാ…..ഞാൻ”

ആ ഒരു നിമിഷത്തിൽ മനസിന്റെ പിടച്ചിലിൽ, എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിയാതെയവൾ ആശയകുഴപ്പത്തിലേക്ക് വഴുതിയെങ്കിലും, സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചിയെന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഇവിടെയൊരു സൈൻ ചെയ്തോളൂട്ടോ…head enjury ആണ്…വലം കൈക്കും ചെറിയ പൊട്ടലുണ്ട് , മൈനർ ഓപ്പറേഷൻ വേണം. ”

റിസിപ്ഷനിൽ നീല സാരിയുടുത്ത കുട്ടിയുടെ ഒരോ വാക്കുമവളുടെ ഹൃദയത്തെ കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് ചുടു ചോര കണ്ണിലൂടെ കവിൾത്തടത്തിലേക്കൊഴുകിയിറങ്ങി.ശ്വാസം കിട്ടാതെയവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുകെയടച്ചുകൊണ്ട് കൈകൊണ്ട് സപ്പോർട്ടിനായി മുൻപിലെ ടേബിളിൽ പിടിച്ചു….

“രേവതിയുടെ കൂടെ വന്നവർ ആരേലുമുണ്ടോ ? ആൾക്ക് ബോധം വന്നിട്ടുണ്ട്…. ആരേലുമുണ്ടോ…”