എനിക്ക് വേണം – വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയിൽ മഴ പെയ്യുമ്പോ രമേഷ് രമയുടെ തോളിൽ ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കരിവളയിട്ട കൈകളെ കോർത്തുപിടിച്ചു.

ഇരുവരും പരസ്പരം കണ്ണിലേക്ക് നോക്കുമ്പോ അവർക്കിടയിൽ താമര നൂലുകൊണ്ട് തീർത്ത ഈറൻ നിലാവുള്ള പ്രണയം ആരുമറിയാതെ ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു ….

അത്താഴത്തിനു ശേഷം, രമേഷ് അടുത്ത തിങ്കൾ മുതൽ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാൻ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് ജീനയെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഒരു കുറെ സോറി അവനോടു പറഞ്ഞു.

ഇച്ചിരി തിരക്കായിപ്പോയെന്നും ഉടനെ കാണാമെന്നുമവനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ കാർത്തിക് കുഴപ്പമില്ലെന്ന് തിരിച്ചവളോട് പറഞ്ഞു.

കാർത്തിക് ജീനയോട് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ രമ അവളോടെന്തോ പറയണമെന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഫോൺ വാങ്ങിച്ചു.

കാർത്തിക് അത് എന്താണ് അറിയാനായി രമയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കുമ്പോ ദേവൻ അവനെ അപ്പൊ താഴേക്ക് വിളിച്ചു.

കോളേജിലേക്ക് ചെല്ലുന്നത് തിങ്കളാഴ്ച അല്ലെ എന്ന് ചോദിക്കുകയും, ഇനി കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാകില്ലെന്നും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ മകൻ ആണിപ്പോ അവന്റെ കോളേജിൽ ആന്റി റാഗിങ്ങ് സെല്ലിലുള്ള, പോലീസ് ഓഫീസർ എന്നും, അവനോടു പറഞ്ഞു.

അവൻ ദേവനോട് എല്ലാത്തിനും തലയാട്ടുമ്പോ, ദേവൻ അവന്റെയുള്ളിൽ ഒരല്പം ധൈര്യം വന്നപോലെ തോന്നുകയുണ്ടായി. തിരികെ രമയുടെ മുറിയിലേക്ക് വേഗം ഓടിക്കയറി, രമ ജസ്റ്റ് കാൾ കട്ട് ചെയ്തിട്ടവന് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി. കാർത്തിക് എന്താണ് ജീനയോടു സംസാരിച്ചതെന്ന് ചോദിച്ചു.

“ജീനയോട് ഞാൻ പറയുകയായിരുന്നു നിനക്കവളെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്ന്….”

“അതെന്താ ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്ന് …ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടമല്ലേ ?”

“ആണോ …. ആണോടാ ചെക്കാ?” വാതിൽ ചാരിയെന്നുറപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് രമേഷിന്റെ ഇടുപ്പിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചുകൊണ്ട് രമ അവളിലേക്ക് അവനെയൊന്നടുപ്പിച്ചു.

“ആവൊ അറിയില്ല!”

“അവളെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോ, നിന്റെ മുഖം വാടുന്നതെന്താടാ ….”

“എന്തൊക്കയോ എന്റെ മനസ്സിൽ കിടന്നു…വിങ്ങുന്ന പോലെയുണ്ട്”

“ഡാ, ചെക്കാ ..ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു, തന്നതല്ലേ ഇന്നലെ…..
ഇന്ന് മുഴുവനും നീ ശെരിക്കും ആലോചിച്ചു നോക്ക് എന്നിട്ട് നാളെ പറഞ്ഞാൽ മതി….!”

“എന്തിനെക്കുറിച്ച്?”

“നമ്മളിന്ന് ചുണ്ടു ചേർത്തില്ലേ? അതേക്കുറിച്ചു തന്നെ…..”

“എനിക്കെന്തോ പോലെയാകുന്നു ….ചേച്ചീ….”

“എന്തിനാ ??”

“ഇതൊക്കെ ….” രമേഷ് തല കുനിച്ചു നിന്നപ്പോൾ, അവൾ കൈ വിറച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഖമുയയർത്തി. അവന്റെ മനസിൽ തന്നോടുള്ള പ്രണയം, അവനറിയുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ തെറ്റാണോ ശെരിയാണോ എന്നറിയാതെയുള്ള മനസിന്റെ നോവാണിപ്പോ അവന്റെ കണ്ണിൽ നനവായി പടരുന്നതെന്നു രമയോർത്തു.

“തെറ്റാണു തോന്നുന്നതെങ്കിൽ പറഞ്ഞാ മതി, അമ്മ ഇന്നമ്പലത്തിൽ വെച്ച്, എനിക്ക് കല്യാണപാർവ്വതിക്ക് വഴിപാട് കഴിച്ചത് എന്തിനാണ് എന്ന് മനസ്സിലായോ നിനക്ക്,? എന്നെ വിവാഹം കഴിപ്പിക്കാനാണ് …. ഞാൻ സമ്മതിക്കട്ടെ ? നീ പറ …”

“ചേച്ചീ …ഇങ്ങനെയെന്നോട് ചോദിക്കല്ലേ ഞാനെന്താ പറയണ്ടേ ..എനിക്കറിയില്ല.”

“ഞാൻ സമ്മതിക്കണോ വേണ്ടയോന്ന് പറ!” രമ നമ്രയാമിനിയായി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെയത് പറയുമ്പോ അവളുടെ നെഞ്ച് പിടയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

“വേണ്ട …സമ്മതിക്കണ്ട, എന്നെ വിട്ടു പോകല്ലേ ചേച്ചീ …” രമേഷ് രമയെ ഇറുകെ പുണർന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി…. രമയും നിറകണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്കും വയ്യ നിന്നെ പിരിയാൻ ….നമുക്കിങ്ങനെ കഴിയാം …..പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചു കൊണ്ട്, ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് കൈകോർത്തുകൊണ്ട്, എന്റെ മടിയിൽ നിന്നെ ഉറക്കിക്കൊണ്ട്…… പോരെ!”

“ …ചേച്ചീ ….” രമയുടെ കഴുത്തിലവന്റെ ചുണ്ടമർന്നപ്പോൾ, രമ കണ്ണുകളടച്ചു അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു അവളുടെ രാഗാർദ്രമായ നിറമാറവന്റെ നെഞ്ചിൽ സുഖിച്ചുടഞ്ഞു. രമയും അവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ഇട്ട ചുവന്ന ശിവപ്രസാദം അവളുടെ ചുണ്ടിൽ തട്ടുന്നപോലെ പലയാവർത്തി ചുംബിച്ചു.

“അപ്പൊ ജീനയെകുറിച്ചോർത്തു എന്റെ മോൻ ഇനി വിഷമിക്കുമോ ?”

“ഇല്ല ചേച്ചീ…..” അവൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ രമയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

“ശെരി കിടന്നുറങ്ങു…നാളെ സംസാരിക്കാം…”

“ഇന്നെന്റെ കൂടെ കിടക്കാമോ ….”

“അയ്യടാ …അതൊന്നും വേണ്ട.”

“അതെന്താ ….ഞാൻ ചേച്ചിയെപ്പോലെ ഉമ്മയൊന്നും വെക്കില്ല!!”
കണ്ണീരു തുടച്ചു ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു രമേഷ് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു നേർത്ത കടിയുമ്മ കൊടുത്തിട്ട് രമ വേഗമവളുടെ മുറിയിലേക്കോടിപ്പോയി.

അന്നാണ് ഇരു മനസ്സിലും ഒരുപോലെ പ്രണയം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞത്, അതുകൊണ്ടാവാം തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നുകൊണ്ട് ഉറക്കം തെല്ലും വരാതെ കിടക്കുന്ന രമയുടെ മനസ്സിൽ നാണത്തിൽ പൂ മൂടുന്ന നിമിഷങ്ങൾ വീണ്ടും വീണ്ടും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്,

മനസ് അസ്ഥിരമാകുന്നതവളറിഞ്ഞു. പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രമായ സീല്കാരവും വിയർപ്പും കൊണ്ട് മേനിയിൽ കിക്കിളി മൂട്ടുന്ന കാമുകനെ അവളുടെ മാരിക്കൂടിനുള്ളിലേക്ക് ആവാഹിക്കാൻ അവൾ കൊതിച്ചു.

രമേഷിനെയോർത്തവളുടെ ഉള്ളൊന്നു കാമിനിയെപോലെ തുള്ളിതൂവുമ്പോഴും തന്റെ ജീവന്റെ ജീവനെ പ്രകൃതിതന്നെ വൈകാതെ തന്നിൽ കോർക്കുന്ന നിമിഷം വരുമെന്ന് രമയുടെ നെഞ്ചിലാരോ മൂളി.

മാറോടണയുന്ന രാമച്ചത്തിൻ കുളിരുള്ള മോഹങ്ങളേ തലയിണയോടൊപ്പം ഇരു കയ്യും കൊണ്ട് നിറമാറിലേക്കമർത്തുമ്പോൾ
“ഛീ…” എന്നും സ്വയം പറഞ്ഞു ശാസിച്ചു.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മനസിലേക്ക് വരുമ്പോ അത്രയും ആഴത്തിൽ രമ വീണുപോയിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം.

സാങ്കല്‍പ്പികമായ ചുംബനങ്ങളുടെ ശബ്ദമവളുടെ കാതിലേക്ക് വരുമ്പോ ബെഡിൽ അവളെഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

കവിളിണയിൽ സ്വയം തലോടിക്കൊണ്ട് ചുവരിലെ കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കിയതും, അവളുടെ പ്രതിബിംബം ദേവമനോഹരിയെപോലെ സ്വയം വിരൽ കടിച്ചുകൊണ്ട് അവളോട് തന്നെ
“രമേ ….എന്താടീ നിനക്ക് പറ്റിയെ എന്ന്….” ചോദിച്ചു.

അർദ്ധരാത്രിയായി… രമേഷ് ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും, അവനെ ഒന്ന് കാണാനിപ്പൊ നെഞ്ച് മോഹിക്കുന്നവേളയിൽ, ഒരു നോക്ക് കാണാതെ ഇനി ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ലെന്ന് വ്യക്തമായി ബോധ്യമായപ്പോൾ …. രമ ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റ് നേരെയുള്ള ബാല്കണിയിലേക്ക് നടന്നു.

നിലാവിൽ ബാൽക്കണിയിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടപ്പോൾ, രമേഷും ആ നിമിഷം എണീറ്റ്
അവന്റെ മുറിയുടെ ബാല്കണിയുടെ പോർഷനിൽ വന്നു നിന്നു.

ഇരുട്ടിൽ അവനെ അവൾ നോക്കുമ്പോ ആദ്യമായി മനസ്സിൽ ഒരു വെപ്രാളവും ആകാംഷയും വരുന്ന പോലെ സ്വയം തോന്നി…… ഒന്നും പരസ്പരം പറയാനാകാതെ നോട്ടം കൊണ്ട് മാത്രം രണ്ടാളും ഒരിച്ചിരി നേരമെങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.

തണുത്ത കാറ്റ് മുഖത്തേക്കടിച്ചപ്പോൾ രമ ഒന്നു ശരീരം കോച്ചുന്ന
പോലെ ഒരു നോട്ടം രമേഷിന് സമ്മാനിച്ചതും അവനു ചിരി വന്നു.

“ഉറങ്ങീല്ലേടാ….”

അവൻ പക്ഷെ രമയുടെ കണ്ണിലേക്ക് മാത്രം നോക്കിനിന്നുകൊണ്ട് ഇല്ലെന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി.

അവന്റെ മുഖത്ത് കള്ള കാമുകിയെ അപ്രതീക്ഷിതമായി വഴിയിൽ വെച്ച് കാണുമ്പോഴുള്ള ഭാവമായിരുന്നു.

“ഉറക്കം വരുന്നിലെങ്കിൽ വാതിൽ തുറക്ക് ….സംസാരിച്ചിരിക്കാം…..” വിരിച്ചിട്ട മുടി കെട്ടിക്കൊണ്ടു, രമ അവനോടു ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു…..

“ഉം ……” അവൻ ആവേശം കൊണ്ട് വേഗം മുറിയുടെ വാതിൽ തുറക്കാനായി നടന്നു. രമ അവളുടെ മുറി ചാരികൊണ്ട് അവന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ നില്കുമ്പോ, ദേഹം മൊത്തം വിറയ്കുന്നപോലെ …..സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന കാമുകിയുടെ വശ്യഭാവം അവളുടെ മുഖത്തലയിടിച്ചു.

രമേഷിനും ഇത്ര നേരം ഒരുപോള കണ്ണടയ്ക്കാൻ കഴിയാതെ വശം കെട്ടു നില്പായിരുന്നു. വാതിൽ തുറന്നതും അവന്റെ കണ്ണിലും കാമുകന്റെ എല്ലാം തികഞ്ഞ ഭാവം മാത്രമായിരുന്നു രമ ഒരു നോക്കിൽ കണ്ടത്.

“വരുന്നില്ലേ ….”പുരികമുയർത്തികൊണ്ട് രമേഷ് പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

തല താഴ്ത്തികൊണ്ട് സാരിത്തുമ്പും പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവന്റെയൊപ്പമവൾ ബെഡിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു, എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്നു ഒരുപിടിയുമില്ല.

എത്രയോ വർഷം ഒന്നിച്ചു കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങിയവരാണ് ഇരുവരും, പക്ഷെ ഇന്നിപ്പോ കണ്ടില്ലെ, ആദ്യരാത്രിയുടെ നിഷ്ക്കളങ്കത രണ്ടാളുടെയും മുഖത്തുണ്ട്…….

“എന്തോ സംസാരി…” അവൻ പാതി വിഴുങ്ങിയനിമിഷം …..
കണ്ണുകൾ നാലും ഒരു നിമിഷമുടക്കിയതും, ഇരുവർക്കും ദാഹം മാറാൻ പരസ്പരം ഒരല്പം ഉമിനീർ പങ്കുവെക്കുക എന്നല്ലാതെ മാറ്റ് മാർഗ്ഗമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ മിനിറ്റുകൾ ധൈർഘ്യമുള്ള ചുംബനം കൂടെയായിട്ടും തീരാ ദാഹം പോലെയാണ് രണ്ടാൾക്കും തോന്നിയത്.

ബെഡിൽ അവന്റെ മേലെ കിടന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഖം മുഴുവനും രമ ചുംബനം കൊണ്ട് മൂടുകയായിരുന്നു. ഇളം ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ചേരുമ്പോ രമേഷ് പലപ്പോഴും കണ്ണുകൾ ഇറുകി അടച്ചുകൊണ്ടവൻ, രമയുടെ ഉള്ളിലെ ഉയിരിനെ അറിയുകയായിരുന്നു.

രുയുടെ നാവിനെ പിണഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ ഉമിനീരിന്റെ രുചി അവൻ അറിയുമ്പോ എന്നോ ജീവജലമായി നുകർന്ന രമയുടെ മുലപ്പാലിന്റെ രുചി തന്നെയാണ് അതെന്നു അവനറിഞ്ഞില്ല……

രമ തിരികെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോ അവളുടെ കൺ കോണിൽ ചെറു നനവുണ്ടായിരുന്നു, പൂർണ്ണമായും തന്നിലേക്ക് കണ്ണടച്ചു കൊണ്ട് അണയാൻ കൊതിക്കുന്ന മൺചെരാത്, അവന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പ്രണയത്തിൻ തിരികെടാതെ എണ്ണയൊഴിച്ചുകൊണ്ട് രമ, അവളുടെ മനസ്സിൽ ഇതുവരെ തോന്നാത്ത പ്രേമത്തിന്റെ തീവ്രമായ പ്രാർത്ഥന രൂപത്തെ അവളുടെ ഉള്ളിലവൾ അറിഞ്ഞു….

അവന്റെ ചുണ്ടു ചേർന്ന നിമിഷം, താനെന്തൊക്കെയാണ് ചിന്തിച്ചുപോയത് ..പക്ഷെ ഇനിയൊരു വട്ടം കൂടെ ഇതുപോലെയുണ്ടായാൽ തന്നെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ സ്വയമവൾക്കാവില്ലെന്ന സത്യവും രമ തിരിച്ചറിഞ്ഞു,

ബെഡിലേക്ക് കയറികിടക്കുമ്പോ നാണമവളെ മാലയാക്കി കോർത്ത നിമിഷമവൾ മിഴികൾ പൂട്ടി ചരിഞ്ഞു കിടന്നു. മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന താഴ് വരയിൽ പുതപ്പിന്റെ ഉള്ളിൽ ജീവന് വേണ്ടി പിടയുന്ന രണ്ടു ശരീരങ്ങൾ അവളുടെ മനസിലേയ്ക്ക് വന്നതും, അവളുടെ ശ്വാസം ഒരു നിമിഷം നിലച്ചുപോകുന്ന പോലെ തോന്നി.

സ്വയമവൾ തലയുടെ പിറകിൽ ഒരടിയും കൊടുത്തുകൊണ്ട് ബെഡിൽ മുട്ടുകാൽ മടക്കിക്കൊണ്ടു തലയിണയെ മുഖത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു മൂക്കുകൊണ്ടുരച്ചു.

രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും കാറ്റിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ശിവ പ്രാർഥന കേട്ടുകൊണ്ട് രേവതി കണ്ണ് തുറന്നു.
മുടി മാടിക്കെട്ടി തോർത്തും എടുത്തുകൊണ്ടവർ കുളിക്കാൻ കയറി. അറ്റാച്ഡ് ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും കുളി കഴിഞ്ഞു സാരിയുടുത്തു മുറിയിലേക്ക് തിരികെ കയറുമ്പോ ദേവൻ പതിയെ കട്ടിലിൽ ചാരിയിരുന്നു.

“ഇന്നെന്തേ നേരത്തെ എണീറ്റെ ….” ദേവനോട് രേവതി ചോദിച്ചപ്പോൾ,
“അറിയില്ല, എന്തോ ഒരു ദുഃസ്വപ്നം കണ്ടു, പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ഉറക്കം ശെരിയായില്ല….” എന്നദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

“രമയെ കുറിച്ചോർത്താണോ … ”

അവ്യക്തമായി മൂളികൊണ്ട്, പ്രായാധിക്യവും ചെറിയ അസുഖങ്ങളും കൊണ്ടാവാം എന്ന് സമാധാനിച്ചു നെടുവീർപ്പിട്ടു, അദ്ദേഹം എണീറ്റ് ബ്രഷ് ചെയ്തു ഹാളിലേക്ക് വന്നു, ന്യൂസ് പേപ്പർ വിടർത്തി.

രേവതി അടുക്കളയിൽ നിന്നും കാപ്പിയെടുത്തു വന്നു.

“നമ്മളും കൂടെ പോയാൽ….. രമയെ നീ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിക്കണം രേവതി. രമേഷ് വളരുകയാണ്, അവനൊരു വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ രമ? അവൾ തനിച്ചാകില്ലേ….അതെ കുറിച്ചാണ് ഇപ്പൊ എന്റെ ആധി മുഴുവനും ….”

“അതിനെക്കുറിച്ച് തന്നെയാലോചിച്ചു കിടന്നത് കൊണ്ടാണ് ….എനിക്കറിയാം.” രേവതി കാപ്പി കൊടുത്തുകൊണ്ട് ദേവന്റെ അടുത്തിരുന്നു.

“അവളെ ഒരാളുടെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിക്കാതെ ….തനിച്ചാവുന്നത് ചിലപ്പോ… അവളുടെ അന്നത്തെ ഓർമകളെ അവൾ വീണ്ടും ഓർക്കാനും ചിലപ്പോ കാരണമാകുമോ എന്നൊക്കെ ഞാൻ പേടിക്കുന്നുണ്ട് …. ശെരിയാണ് പ്രായം കൂടുതൽ ആകുന്നത് ഒക്കെയാവാം …എന്നാലും …..”

“ഞാൻ സംസാരിക്കാം, പക്ഷെ അച്ഛന്റെയല്ലേ മോൾ, അവളെ സമ്മതിപ്പിക്കാൻ എനിക്കാവുമോ ….അന്ന് രമേഷിനെ നോക്കാൻ വേണ്ടിയാണവൾ സ്വയം അവളുടെ ജീവിതം ഇല്ലാതാക്കിയത് ……”

“ രമേഷ് പറഞ്ഞാൽ അവൾ സമ്മതിക്കുമോ ?”

“എന്താണിപ്പോ ഇങ്ങനെ ആലോചിക്കാൻ …”

“അവൻ കുഞ്ഞൊന്നും അല്ലാലോ….”

“പക്ഷെ അവൻ പക്വത ഇല്ലാലോ ….”

“പക്വതയൊക്കെയുണ്ട്, അതെനിക്കറിയാം …..”

“ഇന്ന് വൈകിട്ട് പറയാം, ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരാൾ കൂടെ ഊണ് കഴിക്കാനുണ്ടാല്ലോ … ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെല്ലട്ടെ …രമ ഉണർന്നോ ആവൊ….”

കുളിച്ചൊരുങ്ങി അടുക്കളയിൽ രേവതിയോടൊപ്പം ബ്രെക്ഫാസ്റ് ഉണ്ടാകുന്ന രമയെ തേടി രമേഷ് പമ്മി പമ്മി വന്നു. രേവതി കാണാതെ രമയുടെ വെള്ളിമേഘം പോലെയുള്ള ഇടുപ്പിൽ ഒരു നുള്ളുകൊടുത്തിട്ട് സ്ലാബിലേക്കവൻ കേറിയിരുന്നു. [ തുടരും ]