“എന്നതാടീ എന്തോ ഉറക്കമാ, നീ വരുന്നതുവരെ ആ കിളികൾ കാത്തിരിക്കുവല്ലേ. അവറ്റ അതിന്റെ പാട് നോക്കിപ്പോയി.
റീന തിരിയെ നടന്നു. അവളുടെ മനസ്സിൽ ആകെ ഒരു വല്ലായ്മ. ഒരു ചമ്മൽ, ദേഷ്യ, പിന്നെന്തൊക്കെയോ.

മൂറിയിലെത്തിയ ഉടൻ അവൾ വാതിലടച്ചു കട്ടിലിൽ കയറിക്കിടന്നു. വാസ്തവത്തിൽ താനല്ലെ തെറ്റുകാരി, ഇങ്ങനെ കിടന്നുറങ്ങുമ്പോൾ വാതിൽ അടയ്ക്കക്കാതെ !! അവൻ ചെറുപ്പമല്ലെ? കണ്ടപ്പോൾ ഒന്നു നോക്കി. അതു കാണിച്ചിട്ടല്ലേ?.. അയ്യേ.. എന്നിട്ടാ ചെക്കൻ ഒരു നാണോം ഇല്ലാണ്ട് .. ശ്ലേ.. റീന കുട്ടിലിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് ക് ഡൈനിംങ് ടേബിളിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ഉം .. ഒരാന ചന്തോക്കെയുണ്ട്. അവനൊക്കെ കണ്ട കാണുവോ എന്റെ പൂണ്യാളന്മാരെ.. ജട്ടി കൂടി ഇട്ടിരുന്നില്ല. അയ്യേ.. പതിയെ നൈറ്റിയുടെ മുൻഭാഗം പൊക്കി. തന്റെ വെണ്ണക്കൽ തുടകളെ നാക്കി.

“കൊള്ളാമെടി..ജയഭാരതിയുടേതു മാതിരി ഉണ്ട് “
രമ്യയുടെ വാക്കുകൾ മനസ്സിലേക്കോടിയെത്തി. തന്റെ റൂം മേറ്റ്.. ഒരു പാവം പഠിപ്പിസ്റ്റ് കുട്ടി.,
തന്റെ കൂടെക്കൂടി വെളവ് പഠിച്ചതാ. നന്നായി പാടുമവൾ,
അഗ്രഹാരത്തിലെ ചിട്ടകളിൽനിന്നും നേരേ ഹോസ്റ്റലിൽ വന്നു.
ഇപ്പോൾ നോൺ-വെജ് ആയിട്ടുണ്ടവൾ. “എന്റെ മൂത്തശ്ശി അറിഞ്ഞാൽ കൊല്ലും..ഞാൻ ഇപ്പോളും താത്രിക്കുട്ടി തന്നാന്നാ മൂത്തശ്ശി വിചാരിച്ചേക്കണേ..അറിയ്യോ നിനക്ക്?” അവൾ ഇടയ്ക്ക് ചിണങ്ങും