മദനകേളി – അയാൾ അത് പറഞ്ഞു കഴിയുമ്പോഴേക്കും അന്നമ്മ തിരിച്ചു വന്നു.

ഹാജ്യാര് കുറച്ചുനേരം കൂടി ഇരുന്നിട്ട് പോയി.
മോളി എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വിതുമ്പിക്കരയാൻ തുടങ്ങി. മുറി അടച്ചിട്ടു. കുറെ കരഞ്ഞശേഷം അവൾ കണ്ണ് തുടച്ചു ഫോൺ എടുത്തു ഹാജിയാരുടെ നമ്പർ കറക്കി.

അങ്ങേ തലക്കൽ ഹാജിയാരുടെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി കേട്ടു.

‘ഞാൻ വരാം, ഒറ്റ ആവണ. ദയവു ചെയ്തു എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കരുത്. അവൾ വിതുമ്പി.

”അന്നേ ഞമ്മള് ഒരിക്കലും ദ്രോഹിക്കില്ല പെണ്ണെ. ഇജ്ജ് ഞമ്മുടെ മരുമോളെ പോലെ തന്നെയാണ്. പക്ഷെ ഇജ്ജുമായിട്ടു ഇണചേരാൻ അത്ര കൊതിച്ചുപോയി പൊന്നെ’.
ഹാജ്യാര് പറഞ്ഞു നിർത്തി.

‘ഞാൻ പള്ളിയിൽ പോവും പക്ഷെ, പെട്ടന്ന് ഇറങ്ങും തലവേദന എന്നോ മറ്റോ പറഞ്ഞു. പോയില്ലേൽ അമ്മച്ചി സംശയിച്ചാലോ? മോളി അയാളോട് പറഞ്ഞു.
‘ അന്റെ ഇഷ്ടം’ അയാൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

പിന്നീടുള്ള മണിക്കൂറുകൾ മോളിക്ക് വീർപ്പുമുട്ടലിന്റെ മണിക്കൂറുകളായിരുന്നു.

രാത്രി എട്ടുമണിക്ക് മോളി പള്ളിയിൽ എത്തി കുർബാന കൂടി കുറച്ചു സമയം പള്ളിമുറ്റത്‌ അമ്മച്ചിയുടെ ഒപ്പം നാട്ടുകാരെ ഒക്കെ കണ്ടു വർത്തമാനം പറഞ്ഞുനിന്നു. അപ്പോഴാണ് മോളി ഹാജ്യാരെ കണ്ടത്. അയാൾ തന്റെ രണ്ടാം വീടരുടെ കൂടെ പെരുന്നാള് കാണാൻ എത്തിയതായിരുന്നു. ആയാളും കുടുംബവും അന്നമ്മച്ചേടത്തിയെ കണ്ടു അങ്ങോട്ട് വന്നു.