സാവധാനം എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽനിന്നും അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ അടർത്തിമാറ്റിയശേഷം എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു. “എന്റ പൊന്നുമോനെ… ഒരു മനുഷ്യായുസ്സിൽ ഒരു പെണ്ണിന് ഇത്രയൊക്കെ സുഖിക്കാനാവുമെന്ന് അറിയാൻ ഈ ചേച്ചിക്ക് ഈ പ്രായം വരെ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നല്ലോ.. രണ്ടു വർഷം മുൻപ് മരണത്തെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത്, കൈ ഞരമ്പ് മുറിച്ചവളാ ഞാൻ. മക്കളുണ്ടായിട്ടും അനാഥയെപ്പോലെ ജീവിക്കുന്നതോർത്ത്.

അന്ന് മരണമെന്നെ വിട്ടേച്ച് പോയത് എനിക്ക് ഈ സുഖമൊക്കെ അനുഭവിച്ചറിയാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നുവെന്ന് ഇപ്പോൾ തോന്നുവാ… എന്റമോന് ഈ ചേച്ചി എന്ത് സമ്മാനമാ തരേണ്ടത്. എന്റ മകനാവാൻ മാത്രം പ്രായമുള്ള നീ എന്നെ സ്പർശിച്ച ആദ്യ നിമിഷം എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു തീക്കടൽ വീണപോലാണെനിക്ക് തോന്നിയത്. എന്നാലും നിന്നിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് പറഞ്ഞില്ല.

മറിച്ച്, നീ ഇനിയും എന്താ ചെയ്യാൻ പോവുന്നതെന്ന് അറിയാനാ എന്റെ മനസ്സാഗ്രഹിച്ചത്. ഞാനന്ന് എതിർത്തിരുന്നുവെങ്കിൽ ഒക്കെ അവിടെ തീരുമായിരുന്നു. പക്ഷെ, അന്നങ്ങനെ തോന്നിപ്പിക്കാതിരുന്നതിന് എല്ലാ ഈശ്വരന്മാരോടും ഞാനിപ്പോ നന്ദി പറയുകയാ… ദൈവങ്ങളേ.. ഇനി ഏത് നിമിഷം വേണമെങ്കിലും മരണം എന്നെ കൂട്ടിക്കോട്ടെ ..