ദേ.. കല്യാണി വന്നു… അതിനെന്താ .. ഇത് കല്യാണി കാണേണ്ടതല്ലേ.. കണ്ടോട്ടേ.. എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ചിരിച്ചപ്പോൾ ആ പങ്ക് വെക്കലിൽ വിലാസിനിചേച്ചിക്കുള്ള താല്പര്യമില്ലായ്മ ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കി, അവരെ മൂഡിയാക്കണ്ടല്ലോ എന്നോർത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞു… ചേച്ചി ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നോ.. അവര് നേരെ ഈ ബെഡ് റൂമിലേക്കൊന്നുമല്ലല്ലോ വരുന്നത്. വാതിൽ തുറന്നിട്ട് അവരെ അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടിട്ട് ചേച്ചി ഇങ്ങ് വാ..

ഒരു ബെഡ്കോഫി കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഞാനെഴുന്നേൽക്കൂ… അയ്യടാ… അതൊന്നും ഇപ്പോവേണ്ട… ചേച്ചി, വാതിൽ തുറന്നിട്ട് വാ.. ദേ.. ഇവനിനി താഴണമെങ്കിൽ ചേച്ചി മനസ്സ് വെക്കണം. ചെല്ല്.. ഞാനത്രയും പറഞ്ഞപ്പോ മറുപടിക്ക് നിൽക്കാതെ അവർ പോയി.
വാതിൽ തുറന്നപ്പോ കല്യാണി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് ചേച്ചി വാ പൊളിച്ചു പോയി. നീ ഇതെവിടെ പോവാനിറങ്ങിയതാ കല്യാണി.

വല്ല കല്യാണവുമുണ്ടോ.? അകത്തേക്ക് കയറിക്കൊണ്ട് കല്യാണി പറഞ്ഞു… ങാ.. ഇന്നെന്തായാലും ഒരു കല്യാണം കഴിക്കണമല്ലോ. അപ്പോ പിന്നെ മണവാട്ടിയായിത്തന്നെ വരാമെന്ന് വെച്ചു. എന്നിട്ടവർ വിലാസിനിയെ അടിമുടി നോക്കി. കുറച്ചു മുൻപ് നൂൽബന്ധമില്ലാതെ അവരെ കണ്ട ഓർമ്മയിലൊന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് കല്യാണി… ചേച്ചി ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയ ലക്ഷണമില്ലല്ലോ .. ഹേയ്.. ഞാൻ നല്ലോ ണം ഉറങ്ങി.. അത് കേട്ട് ചിരിയോടെ കല്യാണി “ഉവ്വ്.. ഉവ്വ്…