എനിക്ക് എങ്ങനെ എങ്കിലും പാൽ വരുത്തിയാൽ മതി എന്നായി. കയ്യുടെ വേഗത കൂടി ഞാൻ സുഖത്തിൻറെ മൂര്ധന്യാവസ്ഥയിൽ എത്തി. ശുക്ലം വെള്ളത്തിലെക്ക് തെറിച്ചു. വല്ലിയുടെ തുടയിടുക്കെങ്ങാനും ശുക്ലത്തിൻറെ അടുത്തേക്ക് വന്നാൽ മതി. പിന്നെ മൂപ്പന് പുത്ര ഭാഗ്യം ഉണ്ടാകും. ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു.

മഴക്കോള് വന്നത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ വസ്ത്രങ്ങൾ ഇട്ടു കുടിലിലേക്ക് വന്നു. എന്തായാലും വല്ലി എന്നോട് ഇപ്പോൾ കൂടുതൽ ആയി അടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഉച്ചക്കുള്ള ആഹാരം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിൻറെ ഇടയിൽ തന്നെ മഴ ശക്തി പ്രാപിച്ചു. കൈ കഴുകി ഞാൻ നടന്നു പായയിൽ വന്നു കിടന്നു. ഇപ്പോൾ നടക്കുമ്പോൾ വേദന ഒന്നും ഇല്ല. എന്നാലും കാലിനു ഒരു ബലം കൊടുക്കാൻ ഒരു പേടി. കുറച്ച നാൾ കൂടി കഴിയുമ്പോൾ ശരി ആകും. എന്നിട്ട് വേണം നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ. അവിടെ രജനിയെ കാണണം. രജനിയെ പറ്റി ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഒരു വിഷമം.

കൈയ്യിൽ കുറച്ചു കാട്ടു പഴങ്ങളുമായി വല്ലി എൻറെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു. ഞാൻ ഒരെണ്ണം എടുത്തു കടിച്ചു തിന്നാൻ തുടങ്ങി. നല്ല മധുരം ഉണ്ട്. മഴ നല്ല പോലെ കനത്തു പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. കൂടെ ഇടിയും മിന്നലും. ആ സ്ഥലം മരങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി നിന്നതിനാൽ ഇരുട്ട് ആക്കം ആക്കം കൂട്ടി. ദേഹം മൊത്തം തണുക്കുന്നു. വല്ലി കയ്യും കെട്ടി കൂനി ഇരിക്കുന്നു. തണുപ്പ് സഹിക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടാകും.