മോഹനേട്ടനോടൊത്ത് രമ്യയുടെ കാമലീല
അത് കണ്ട് രമ്യയ്ക്ക് സങ്കടമായി.
ഈ സമയം രാജീവിന്റെ ഫോണ്‍ വന്നു.
‘ഞാനും ഓമനേച്ചിയും മോഹനേട്ടന്റെ വീട്ടിലെത്തി ചേട്ടാ… ഇനി കഴിച്ചിട്ട് ഉറങ്ങണം…’
രമ്യയുടെ ഫോണ്‍ സംഭാഷണം കേട്ട മോഹനന്റെ മനസ്സില്‍ പച്ചലൈറ്റ്കത്തി…
പെണ്ണ് പകുതി തന്റെ ട്രാക്കില്‍ വീണു കഴിഞ്ഞു.
രമ്യ ഫോണ്‍ വെച്ചിട്ട് വന്നപ്പോള്‍ മോഹനൻ ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു.
‘വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം എന്റെ ശോഭ വീണ്ടും ഇവിടെ വന്നപോലെ…’
അയാള്‍ അത് പറയുമ്പോള്‍ രമ്യ ദൈന്യതയോടെ അയാളെ നോക്കി.
പാവം ഇത്ര വര്‍ഷമായിട്ടും മരിച്ചുപോയ ഭാര്യയോടുള്ള സ്‌നേഹം…
‘ ശോഭേച്ചി പാവമായിരുന്നോ…’
‘പാവം മാത്രമല്ല നിന്റെ അതേ സംസാരം…. ചിരി… രമ്യാ എനിക്ക് നിന്നില്‍ ശോഭയെ കാണാം…. എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനകേട്ടാ ശോഭയായി നിന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടാക്കിയത്…’
അയാളുടെ ആ വാക്കുകള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ രമ്യയുടെ വയറ്റിലൊരു കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നി….
അതിലെന്തോ പന്തികേടുണ്ടല്ലോ….
പക്ഷെ അവള് സ്വയം ആശ്വസിച്ചു… എത്രയായാലും അറുപത് കഴിഞ്ഞൊരാളല്ലേ… താനെന്തിന് പേടിക്കണം…
പക്ഷെ രമ്യയ്ക്ക് ഭയമുണ്ടാക്കുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ മോഹനന്റെ സംഭാഷണം.
‘ ഗോള മരിച്ചെങ്കിലും അവളിവിടെതന്നെയുണ്ട്. രമ്യ… ഇന്നവള്‍ നിന്നില്‍ ഉണ്ട്.
നീ ഒറ്റക്ക് കിടക്കുമ്പോള്‍ അവള് നിന്റടുത്ത് വര്വോന്നാ എനിക്ക്..
