പോകാനിറങ്ങും മുന്‍പ് ഓമന മോഹനനെ മാറ്റി നിര്‍ത്തി പറഞ്ഞു.

‘പ്രശ്‌നമൊന്നും ഉണ്ടാക്കല്ലേ… രണ്ട് പെറ്റതാണെങ്കിലും 30 വയസ്സേ ഉള്ളൂ രമ്യയ്ക്ക്…’

അതിന് അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു അയാളുടെ മറുപടി.

ഓമന പോയി.

മോഹനൻ വാതിലടച്ചു.

രമ്യ സോഫയില്‍ വിറങ്ങലിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

മോഹനന്റെ മനസ്സിലാണെങ്കില്‍ ഒരായിരം മാരിവില്ല് വിരിഞ്ഞ അവസ്ഥ.

‘ രമ്യ എന്താ ഡ്രസ്സ് മാറാതിരുന്നേ..

ഞാൻ നൈറ്റി എടുക്കാൻ മറന്നു.. സാരികളേ എടുത്തുള്ളൂ..

അയ്യോ.. അതറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഫുഡ് വാങ്ങിയതിനൊപ്പം ഒരു നൈറ്റിയും വാങ്ങരുന്നു..

ങാ.. ഒരു കാര്യം ചെയ്താ മതി.. ഷെൽഫിൽ ശോഭയുടെ നൈറ്റികളുണ്ട്.. അതിലൊന്നെടുത്തോ..

രമ്യ ഭയത്തോടെ നോക്കി..

അത് ശ്രദ്ധിച്ച് മോഹനൻ..
മരിച്ച് പോയ ആളുടേതാണെന്ന ടെൻഷൻ വേണ്ട.. അവൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഡ്രസ്സുകളൊക്കെ അന്നേ അനാഥാലയത്തിന് കൊടുത്തു..

പിന്നെ നൈറ്റി എവിടുന്നാ..

അത് പുതിയതാ.. പെങ്ങളുടേതാ.. അവളാ അടുത്ത വീട്ടിൽ. അവൾ ഇടയ്ക്കിടെ നൈറ്റി വാങ്ങും.. അളിയൻ കണ്ടാ വഴക്കും പറയും.. അതിന് ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്ന് വെക്കും.. എന്നിട്ട് ഇടയ്ക്ക് ഓരോന്ന് എടുത്തോണ്ടു പോകും.. എന്നാലും നാലഞ്ചെണ്ണം എപ്പോഴും കാണും..അതിൽ നിന്നെടുത്തോ..

അയ്യോ.. അത് വേണ്ടാ.. ആ ചേച്ചി എന്ത് കരുതും..