“ദാ അരുന്ധതി.…” ജിത്തു അപ്പോഴേക്കും മതിലിനടുത്ത് പോയി താക്കോൽ വാങ്ങിച്ചു വന്നു… “ഞാൻ ഇനി പോയ്കോട്ടേ?”

“ജിത്തു കേറി ഇരിക്ക്… ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി… മഴയും ഒന്ന് കുറയട്ടെ”… അവൾക്കപ്പൊ ജിത്തുവിനെ പറഞ്ഞുവിടാൻ തോന്നിയില്ല..

“വേണ്ട അരുന്ധതീ.., പിന്നെ വരാം…” മനസ്സിൽ ഒരു പെരുമ്പറ കൊട്ടിയെങ്കിലും ഒരു മര്യാദക്ക് വേണ്ടി അവൻ പറഞ്ഞു

“ആദ്യായിട്ട് വരുന്നതല്ലേ… ഒരു കപ്പ്‌ ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി…” അരുന്ധതി സ്നേഹപൂർവ്വം വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു…

ജിത്തു എതിർത്ത് പറയാതെ അകത്തേക്ക് കേറി….

“ഇരിക്ക് ജിത്തു… ഞാൻ ഈ ഡ്രസൊക്കെ ഒന്ന് മാറ്റിയിട്ട് വരാം… ആകെ നനഞ്ഞു” അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി…

ആ സമയം ജിത്തുവിന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു വല്ലാത്ത സംഘർഷം ആയിരുന്നു.

ഇപ്പൊൾ അവൾ എന്ത് എടുക്കുകയായിരിക്കും… ആ നനഞ്ഞ ഷർട്ട്‌ ഊരിയിട്ടുണ്ടാകും… പിന്നെ ഷമ്മിയും…നീല പാവാടയും ബ്രായും ഇട്ടു വേറെ ഡ്രസ് നോക്കുകയായിരിക്കും… അതോ ബ്രായും ഊരി കാണുമോ? അവന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കേറി.

ഇപ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ, ഈ കൊടും മഴയിൽ മഴയിൽ താനും അവളും മാത്രം. വിളിച്ചു കൂവിയാൽ പോലും ആരും കേൾക്കില്ല…ഇതിൽ കൂടുതൽ ഇനി ഒരു അവസരമില്ല…

അവൻ യാന്ത്രികമായി അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു… അരുന്ധതി ഒച്ച വക്കുമോ… അവനു പേടിതോന്നി… വച്ചാൽ വക്കട്ടെ… തണുപ്പും, മഴയും അവിടെ ഒറ്റക്കാണ് എന്ന കാര്യവും അവന്റെ പേടിയെ കവച്ചുവച്ചു…