മരുമോളുടെ അമ്മാച്ഛൻ!!
“ കാടൊക്കെ വെട്ടിത്തെളിച്ചോ നിങ്ങൾ?…”
പണി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് കയറിച്ചെന്ന നാരായണനോട് സരോജം തിരക്കി…
അടുത്തു നിൽക്കുന്ന മരുമകളെ അയാൾ ഒന്നോടിച്ച് നോക്കി… അവൾ തന്റെ മുഖത്ത്
നോക്കുന്നില്ല… നേരത്തെ ചെയ്ത്തിന്റെ നാണം…
“ ഉം… കുറച്ച് അടിക്കാട് കൂടി വെട്ടിത്തെളിക്കാനുണ്ട്… എന്നാലേ കെളക്കാൻ ഒരു സുഖമുള്ളൂ…”
അതു പറയുമ്പോൾ സ്മിതയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി മിന്നിമായുന്നത് അയാൾ കണ്ടു… സ്മിത അവിടെ നിൽക്കാനാവാതെ അവിടുന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് മാറി…
“ എന്തായാലും നമ്മുടെ മരുമോളുടെ മുഖത്തൊരു സന്തോഷമൊക്കെ കാണുന്നുണ്ട്… കുറച്ച് ദിവസമായി ആകെ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുകയാ അവൾ… എന്താ കാരണമെന്ന് ചോദിച്ചിട്ട്
പറയുന്നുമില്ല… ഉം…”
ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് സരോജം തന്റെ നടുവ്
തിരുമ്മി…
“ നിന്റെ നടു ഞാൻ തിരുമ്മിത്തരാം സരോജം…”
അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് നാരായണൻ പറഞ്ഞു…
“ അയ്യോ… വേണ്ട വേണ്ട… ഇന്നാളൊരു ദിവസം തിരുമ്മി തിരുമ്മി മനുഷ്യനെ ഒരു
വഴിയാക്കി…”
നാരായണൻ തിരുമ്മുമ്പോൾ നാരായണന്റെ പേശീബലം മഴുവൻ അവരുടെ മേൽ പ്രയോഗിക്കുന്നത് പോലെയാണ് തോന്നാറ്…
“ ഞാൻ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം സ്മിതയോട് ഒന്ന് തിരുമ്മിത്തരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് അവർ അകത്തേക്ക് പോയി…
