മകളെ അറിയുന്ന അമ്മയുടെ മനസ്സ്
“അയ്യോ..മനീഷേട്ടൻ പോയാ സ്റ്റേറ്റ് ബാങ്ക് പൂട്ടേണ്ടിവരും,”
അഞ്ജു ഇടക്ക്കയറി തമാശയടിച്ചു
കനത്ത മഴയെ അവഗണിച്ച് ഡ്രൈവർ സദാനന്ദൻ ചേട്ടൻ രണ്ടു പെട്ടികളും ഇന്നോവ കാറിനു പിന്നിൽ കയറ്റുമ്പോൾ, അളിയൻ മനീഷിൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിരയുന്നത് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ഞാൻ സ്വകാര്യമായി പറഞ്ഞു,
“എൻ്റെ ബാഗിലുണ്ട്.”
നല്ല തണുപ്പ്, ഒന്ന് പിടിപ്പിക്കായിരുന്നു.
അയ്യോ ഇപ്പളോ?
“അളിയൻ ബാഗ് മുന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് വെച്ചോ. ഞാൻ കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം.”
സൊലൂഷനും കണ്ടുപിടിച്ചായിരുന്നു അളിയൻ്റെ നിൽപ്പ്
ഞാൻ ബാഗ് മുന്നിലെ സീറ്റിൽ വെച്ചതും അളിയൻ ചാടിക്കയറി ഇരുന്നതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.
ഉടൻ വന്നു അഞ്ജുവിൻ്റെ കമന്റ്,
“ആരവിടെ..രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് തിരുമനസ്സിൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ കയറിയിരിക്കാൻ അത്രക്ക് ധൈര്യമോ??”
അച്ഛന് ആകില്ലടീ. ബാഗൊക്കെയുള്ളതാ. ഞാൻ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു ഇരുന്നോളാം.
മനീഷിൻ്റെ സൈക്കോളജിക്കൽ മൂവായിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛൻ്റെ കുടവയറും വെച്ചോണ്ട് അവിടെ ഇരിക്കൽ ബുദ്ധിമുട്ട് തന്നെയായിരുന്നു.
ഞാൻ ഡോറ് തുറന്നു പിടിച്ച് അമ്മയെ ഡ്രൈവർക്ക് പിന്നിലെ സീറ്റിൽ ഇരുത്തി. മറുവശത്ത് കൂടെ അച്ഛൻ കയറാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ അഞ്ജലി പിന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് ചാടിക്കയറി, “ഏട്ടാ, ഇങ്ങോട്ട് പോരേ. ആ യുവമിഥുനങ്ങളുടെ സ്വർഗ്ഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പാകണ്ട.”
