ലാളന (Laalana)
ഒരുതരം ഉന്മാദം പിടിച്ച പോലെ ഞാന് അങ്ങിനെ ചാരി ഇരുന്നു കണ്ണുകള് അടച്ചു…
എനിക്കു ശരിക്കും ക്ഷീണമാണോ ഇനി. കണ്ണുകള് അടഞ്ഞു പോവുന്നു. ഇന്നു രണ്ടു തവണ വാണം വിട്ടിരുന്നു. ഈയിടക്ക് അല്പം കൂടുതലാണ് പാല് കളയുന്നത്. ഇനി അത് കൊണ്ടാവുമോ വയ്യായ്ക. ഞാന് അതും ഇതും ആലോചിച്ചു ചെറുതായി ഒന്നു മയങ്ങി.
കഞ്ഞി ആയപ്പോള് കുഞ്ഞ വന്നു എന്നെ ഉണര്ത്തി. കുഞ്ഞയുടെ അടുത്ത് സോഫയില് പിടിച്ചിരുത്തി എനിക്ക് കോരി തന്നു.
“മതി കുഞ്ഞാ. ഉറക്കം വരും പോലെ.” കുറച്ചു കുടിച്ചിട്ട് ഞാന് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ ഈശ്വരാ. കുട്ടന് ശെരിക്കും വയ്യാത്ത പോലെയാണല്ലോ. കുട്ടാ മണി ഒന്പതല്ലേ ആയിട്ടുള്ളൂ, നമുക്ക് ഒന്നു ഹോസ്പിടലില് പോയാലോ??” കുഞ്ഞക്കു ആവലാതിയായി.
“വേണ്ട കുഞ്ഞാ ഒന്നുറങ്ങുംപോ മാറുമായിരിക്കും.” ഞാന് കുഞ്ഞയുടെ കയ്യില് ചുറ്റി ആ ദേഹത്തിൻറെ ചൂടിലേക്ക് ചാരി ഒന്നു കുറുകി.
“കണ്ണാ, തനുക്കുന്നുണ്ടോ.” കുഞ്ഞ എൻറെ മുടിയില് വിരലോടിച്ചു തിരക്കി.
“മം.” ഞാന് കുഞ്ഞയെ അല്പം കൂടി മുറുകെ പിടിച്ചു.
കുഞ്ഞ വാത്സല്യത്തോടെ എന്നെ അമര്ത്തി പിടിച്ചു കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു. എന്നിട്ടു പത്രങ്ങള് ഒക്കെ എടുത്തു വെക്കാന് വേണ്ടി എഴുനേറ്റു.
“ഞാനും പോയി കിടക്കാം കുഞ്ഞാ.” കുഞ്ഞ എണീറ്റ കൂടെ ഞാനും എണീറ്റ് എൻറെ റൂമിലേക്ക് നടക്കാന് തുടങ്ങി.