കൊതിമൂത്ത ചേച്ചിമാരും ഞാനും
കേട്ടപ്പോള്‍ ശൗരിക്ക് സന്തോഷമിരട്ടിച്ചു..
ബൈക്കോടിക്കല്‍ പണ്ടേയൊരു ഹരമാണവന്. പോരാത്തതിന് കൂട്ട് റാണിയാന്‍റിയും..
അവന്‍ വേഗം ചെന്ന് ബൈക്ക് സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കി.. റാണി പിന്നില്‍ക്കയറി… റാണിയുടെ കൊഴുത്ത ദേഹം അവന്‍റെ പുറത്തേക്കമര്‍ന്നു..
ഇരുപതു മിനിറ്റോളം യാത്രയുണ്ടായിരുന്നു.. റാണിയുടെ വീട്ടിലേക്ക്.. അവര്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ കുട്ടപ്പന്‍ വീട്ടിലെത്തിയിരുന്നില്ല. വീടിന്‍റെ പിന്നിലെ ഇടവഴിയില്‍ ശൗരി ബൈക്ക് നിര്‍ത്തി. റാണി ഇറങ്ങി.
ഡാ ശൗരീ.. മോനേ.. നീ ഇന്നില്ലായിരുന്നേല്‍ ഞാനിപ്പോ എവിടായിരിക്കുമെന്ന് എനിക്കു തന്നെ ഒരു രൂപവുമില്ല.. ആലോചിക്കുമ്പോ തന്നെ പേടിയാകുന്നു.. അത്രേം പേരു ബസ്സിലുണ്ടായിട്ട് നീ മാത്രമല്ലേ ഉണ്ടായൊള്ളൂ എന്നെ സഹായിക്കാന്‍.. നീയൊരു ആണ്‍കുട്ടിയാട്ടോ. ഞാനെന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്നെ മറക്കില്ല..
അവന്‍റെ കരം കവര്‍ന്നു കൊണ്ടാണു അവളത് പറഞ്ഞത്..
അവന്‍ ചിരിയോടെ റാണിയുടെ കൈത്തലത്തില്‍ മൃദുവായി ഉമ്മ വെച്ചു..
പൊന്നായിരിക്കട്ടെ ചേച്ചീടെ നാക്ക്
റാണിയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു ലജ്ജ കലര്‍ന്നു… [ തുടരും ]
