ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ വൈകുന്നേരം വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ മുമ്പിലെ കതകു തുറന്നു കിടന്നു. എന്‍റെ മോനും ഭാര്യയും ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാന്‍ കതകു തുറന്നു അകത്തു കയറിയപ്പോള്‍ പൂട്ടും താക്കോലും അതിനടിയില്‍ ഒരു കുറിപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞാന്‍ വെളുത്ത ആ കടലാസെടുത്തു നിവര്‍ത്തി, അതു അനുപമ എഴുതിയ ഒരു കുറിപ്പായിരുന്നു.
‘പ്രിയപ്പെട്ട ഗോപിച്ചേട്ടനു,
എന്നോടു ക്ഷമിക്കണം, ഞാന്‍ അവറാച്ചന്‍റെ കൂടെ പോകുന്നു, അയാള്‍ എന്നെ വിവാഹം കഴിച്ചു വയനാട്ടിലുള്ള ഒരു എസ്റ്റേറ്റില്‍ താമസിപ്പിക്കും. ഇനി എന്നെ ചേട്ടന്‍ തിരക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. എന്‍റെ വയറ്റില്‍ അവറാച്ചന്‍റെ കുഞ്ഞു വളരുന്നുണ്ട്. നമ്മുടെ മോനെ ഞാന്‍ നോക്കികൊള്ളാം ,അവന്‍ വലുതാകുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചേട്ടന്‍റെ അടുത്തേക്കു വിടാം.

എനിക്കു ഇനി പ്രാരാബ്ധവും പട്ടിണിയുമായി ചേട്ടന്‍റെ കൂടെ കഴിയാന്‍ പറ്റുകയില്ല. അവറാച്ചന്‍ എനിക്കു സ്നേഹവും പണവും പത്രാസും പിന്നെ ഒരിക്കലും അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സുഖവും തന്നു. എനിക്കു ഡൈവോഴ്സ് തരണം. ഞാന്‍ മതം മാറി ക്രിസ്ത്യാനി ആയിരിക്കുന്നു. അതു കാരണമായി ചേട്ടന്‍ ഡൈവോഴ്സിന് ശ്രമിക്കുക നടന്നതൊന്നും ആരും അറിയ്ണ്ടതില്ല.

ചേട്ടനു വിഷമം ഉണ്ടാകുമെന്നെനിക്കറിയാം. അവറാച്ചനും അതു പറഞ്ഞു, അതുകൊണ്ടു അവറാച്ചന്‍ നല്‍കിയ അമ്പതിനായിരം രൂപയുടെ ചെക്കു ഇതോടൊപ്പം വയ്ക്കുന്നു. ഇനിയെങ്കിലും കടം വാങ്ങാതെ സുഖമായി ജീവിക്കുക. കര്‍ത്താവു ചേട്ടനെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. ഗുഡ് ബൈ.
സ്വന്തം അനുപമ.