ഒരു ഡോകടർ നട്ടെല്ലിന്റെ താഴെ ഒരു ഇഞ്ചക്ഷൻ! പിന്നെ നമ്മൾ ഒന്നുമറിയണ്ട.. ഉണരുമ്പോൾ കൊച്ചു തൊട്ടടുത്തു. അനതേഷ്യ മാറുന്ന ഒരു സുഖം, ആഹാ.. അനുഭവിച്ചാലെ അറിയൂ.

മോർഫീന്റെ കെട്ടുവിടുന്ന ആ സമയം ആഹാ.. കഞ്ചാവുലേഹ്യം തിന്നപോലിരിക്കും. ആകാശത്തു ഒഴുകിനടക്കുന്നപോലെ തോന്നും. അടിപൊളിയാണ്..

പിന്നെ വയറുകീറും. മൂന്നു ദിവസം ഒരു സ്റ്റിച്ച് അത്ര തന്നെ. പിന്നെ പണം ഇല്ലാത്തവർക്കൊക്കെ സുഖപ്രസവം എന്നും പറഞ്ഞു നിലവിളിക്കുന്നതാണു നല്ലത്. സർക്കാർ ആശുപത്രീം കൂടാണെങ്കിൽ നല്ല സുഖംതന്നെ!

കണ്ണീക്കണ്ടവനൊക്കെ നമ്മൾടെ കാലിന്റിടയിൽ കയ്യിട്ടു വിരകും. മുണ്ടുമില്ല കോണോമില്ല അറവുകാരന്റെ മേശപോലെ ഒരു മേശയിൽ മുണ്ടുമഴിച്ചു കിടന്നോ.. പ്രസവിച്ചോ. അത്ര തന്നെ. ജീവിച്ചാൽ ജീവിച്ചു. സ്വന്തം കൊച്ചിനെ കിട്ടിയാൽ കിട്ടി.

ആണുങ്ങൾ കേറി അടിച്ചു വയറു വീർപ്പിച്ചിട്ടു തോന്നിയ വഴിക്ക്പോകും. അനുഭവിക്കേണ്ടതു പാവം നമ്മളല്ലെ?

ആണുങ്ങളേ… കള്ള പൂമോന്മാരേ.. നിങ്ങൾ അറിയുന്നോ ഞങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടുകൾ… മനസ്സിലിങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയത് തികച്ചും സ്വാഭാവികം.!

ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നെ അകത്തു വിളിച്ചു. ഡോകടർ പ്രാഥമിക വിവരങ്ങൾ തിരക്കി.

പ്രായം, രക്തഗ്രൂപ്, മെൻസസ് റെഗുലർ ആണൊ അല്ലയോ, എന്നാണ് അവസാനമായി പുറത്തായത്. ഭർത്താവുണ്ടോകൂടെ, സ്കൂട്ടർ ഓടിക്കുമോ…