ഒരു പേമാരിയും കൊടുങ്കാറ്റും കഴിഞ്ഞ കണക്കെ ഞങ്ങളുടെ മുറി നിശബ്ദമായി. ഞാനും റിൻസി ചേച്ചിയും തറയിൽ അടുത്തടുത്ത് കിടന്ന് ശ്വാസമെടുക്കാൻ കഷ്ടപ്പെട്ടു.

ഏതാനും നിമിഷം അങ്ങനെ കിടന്ന് ശ്വാസം നേരെയായപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ ജീൻസ് എടുത്തിട്ടു.

“ചേച്ചി എഴുനേൽക്കുന്നില്ലേ? “

റിൻസി ചേച്ചിയോട് ഞാൻ ചോദിച്ചെങ്കിലും സീലിംഗ് നോക്കി റിൻസ
ചേച്ചി അനങ്ങാതെ അങ്ങനെ കിടന്നതേയുള്ളു.

അവൾക്കു അനങ്ങാൻപോലും പറ്റാത്ത വിധം ശരീരം ആകെ ഉഴുതുമറിച്ചെന്നു എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് അടുക്കളയിലേക്കു കത്രീന ചേടത്തിയെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നു.

“കത്രീനാമ്മോ… “അടുക്കളയിൽ ചെന്നു കത്രീനാമ്മയെ ഞാൻ പുറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു.

“ഓഹ് അങ്കം കഴിഞ്ഞോടാ ചെക്കാ?
ആ പെണ്ണ് ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ? “

എന്റെ കൈ വിടീച്ചു കത്രീനാമ്മ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ചോദിച്ചു.

“നിന്നോട് ഞാൻ പണ്ടേ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒരു മയത്തിൽ വേണമെന്ന്… രണ്ടുംകൂടി മുറിയിൽ കയറിയപ്പോൾ തുടങ്ങിയ കരച്ചിലാണ് ആ പെണ്ണിന്റെ… മനുഷ്യൻ അങ്ങ് പേടിച്ചുപോയി ”

“ഹഹഹ “

ഞാൻ കത്രീനാമ്മയെ കെട്ടി പിടിച്ച് ചിരിച്ചു.

“ഒന്ന് പോ ചെക്കാ ചിരിക്കാതെ… എടാ ആ പെണ്ണ് കാണാൻ ഇത്തിരി മുഴുപ്പുണ്ടെന്നേ ഉള്ളു ഇളം പ്രായം തന്നെയാ ”