കഥയല്ലിത് ജീവിതം. - വികാരത്തിന് വേലിയില്ല!!
അന്നേരത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ കല്യാണം മാറ്റിവെച്ചു. സൽമയെ ഫോണിൽ വിളിച്ച് ലോക്ക് ഡൌണിന് അൽപം ഇളവ് കിട്ടുമ്പോൾ ഞാനും മോളും തിരുവല്ലയ്ക്ക് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് അവളെ അശ്വസിപ്പിച്ചു.
ബോറടി മാറ്റാൻ രാവിലെ കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഹാളിലിരുന്ന് ടിവി കാണുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് മുറ്റത്ത് നിന്നും ഒരു വലിയ ശബ്ദവും പുറകേ “പപ്പേ” എന്നുള്ള മോളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളിയും കേട്ടത്.
ഞാൻ ഓടിച്ചെല്ലുമ്പോൾ സീന മുറ്റത്ത് വീണ് കിടക്കുകയായിരുന്നു. സൈക്കിൾ അവളുടെ മുകളിലും..
ഞാൻ സൈക്കിൾ മാറ്റി മോളെയെടുത്ത് നിർത്തി.
“വല്ലതും പറ്റിയോടാ?”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല പപ്പാ, കൈക്കും കാലിനും വേദനയെടുക്കുന്നു.”
ടീ-ഷർട്ടും ത്രീഫോർത്തു മായിരുന്നു മകൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. ത്രീ ഫോർത്ത് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് കാൽമുട്ടിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ വലത്തേ കാൽ മുട്ട് ചെറുതായി പൊട്ടി രക്തം പൊടിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാനവളെ ടാപ്പിനടുത്ത് കൊണ്ട്പോയി നിർത്തി കൈയ്യിൽ വെള്ളമെടുത്ത് കാൽമുട്ട് പയ്യെ കഴുകി.
“പപ്പാ നീറുന്നു”
അവൾ പറഞ്ഞു.
നന്നായി വെളുത്ത മോളുടെ തുട ചതഞ്ഞ് തടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാനതിൽ പയ്യെ കൈയ്യോടിച്ചപ്പോൾ അവൾ വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.
“വേണ്ട പപ്പാ, വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നു.”