ചിലര് കമ്മിഷൻ ഇനത്തിൽ പണിയാൻ തരും, ഒരു കാര്യം, എപ്പോ പണിതാലും ഉറ ഉപയോഗിക്കാൻ മറന്നിരുന്നില്ല. അവരുടെ സ്നേഹ അഭ്യര്ത്ഥന എങ്ങനെ നിരസിക്കുവാനാ..

അവളുമാരുടെ കടിമാറ്റി കൊടുക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് മുഴുവൻ ചെറിയമ്മയുടെ ആ വയറും ചക്ക മുലകളുമായിരുന്നു.

പകല് പ്രത്യേകിച്ചു പണികളൊന്നും ഇല്ലാതെ മുന്നോട്ടുപോയി, ചില ചരക്കുകൾ അവളുമാരുടെ വീണുകിട്ടുന്ന പകൽ സമയങ്ങളിൽ കഴപ്പൊതുക്കാൻ ക്ഷണിക്കും, അത് സുരക്ഷിതമല്ലെന്ന് തോന്നിയതിനാൽ ക്രമേണ ആ പരിപാടി ഒഴിവാക്കി. ഒരു വര്ഷം ഏതാണ്ട് അങ്ങനെയൊക്കെ കടന്നുപോയി. അടുത്ത് തന്നെ ഒരു ഷോപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ബൈനോക്കുലറും ക്യാമറയുമൊക്കെ റിപ്പയറിംങ്ങ് ചെയ്യുമായിരുന്നു. കിട്ടുന്ന സമയത്ത് അവിടെ പോയിരിക്കുന്നത് ഒരു പതിവായിരുന്നു.

വാസു ആശാൻ എന്റെ താല്പര്യം കണക്കിലെടുത്ത് ചോദിച്ചു.. എന്താ മോനെ നിനക്ക് ഇതൊക്കെ പഠിക്കണമെന്ന് താല്പര്യമുണ്ടോ?
ഞാൻ ആശാന് ശിഷ്യപ്പെട്ടു.
ആശാൻ പഴയ മിലിട്ടറി ക്കാരൻ, സകലകലാ വല്ലഭൻ, ഒപ്പം ഉദാര മനസ്സും . അങ്ങേര് പട്ടണത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ആശാനായിരുന്നു.

എന്നും ആശാന് ഉച്ചയൂണ് കൊണ്ട് വന്നിരുന്നത് ആശാന്റെ ഭാര്യ കലാ മാമിയായിരുന്നു, ഞാൻ ശിഷ്യപ്പെട്ടത് മുതല് എന്നും രാവിലെ കടയും പരിസരവും അടിച്ചു തുടച്ചു വൃതിയാക്കുന്നത് ഞാനായിരുന്നു.. ആശാന് അടിവച്ചു ഉയർച്ചയായിരുന്നു, ആ സ്ഥാപനം ഒരു ഷോറൂമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അങ്ങേരുടെ തൊഴിലിലെ പതിനെട്ടടവും എനിക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തന്നു. അങ്ങേര് മാമിയോടും മറ്റു പണിക്കരോടും പറയും ഇപ്പഴാ ഇതൊരു ഐശ്വര്യമുള്ള സ്ഥാപനമായത്; ഈ അപ്പുവാ എന്റെ സകല ഐശ്വര്യത്തിന്റെയും കേന്ദ്രം.