ട്രെയിനാണെങ്കിൽ തിക്കിനിറച്ചു എറണാകുളത്തെ പ്രൈവറ്റു ബസുകൾ പോലെ മുഴത്തിനു മുന്നൂറെന്ന കണക്കിൽ വന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. നിറയെ വളയങ്ങളുണ്ട്* പിടിച്ചു തൂങ്ങിയും വാതിലിൽ തൂങ്ങിയും പോകാം. മാല, വള, പേഴ്സ് എന്നിവ ഉണ്ടെങ്കിൽ അടിച്ചു മാറ്റാതെ ഇരുന്നാൽ നിങ്ങളൂടെ പരമഭാഗ്യം.

ആദ്യമായി ബോംബേയിൽ പോകുവനൽ ഈ ലോക്കൽ ട്രെയിനിൽ കയറണമെങ്കിൽ കൊടിയേറ്റം സിനിമയിലെ ഗോപിയെപ്പോലെ എന്തൊരു സ്പീഡ് എന്നും പറഞ്ഞു കുറെ നാൾ വായ പൊളിച്ചു നിൽക്കേണ്ടി വരും.

ഇതൊക്കെ കാരണം ഞാൻ ഒരു സെക്കനാന്റ് മാരുതി വാങ്ങി അതിലാണു യാത്ര.
എന്റെ ഭാര്യ ഒരു അഡ്വെർടൈസിങ്ങ് കമ്പ്നിയിൽ സെക്രട്ടറിയാണ്.. ഞാൻ ഒരു കമ്പനിയിൽ ഫോർമാനും .
പേരു നാരായണൻ പട്ടര്തന്നെ.
ഭാര്യ മലയാളിയാണ്. ലളിത എന്നാപേര്.

കണ്ടാല്ത്ര ലളിതമല്ല, ഒരു ചരക്കു തന്നെയാണ്. രശ്മി സോമന്റെ മുഖം, പൊന്നമ്മ ബാബുവിന്റെ മുലകൾ, പഴയ സില്ക്കു സ്മിതയുടെ ഉദരം, ഒരു കുപ്പി എണ്ണ നിറക്കാൻ പറ്റുന്ന പൊക്കിൾക്കുഴി. (അവളതു പ്ക്ഷെ കാണിക്കില്ല) അതിനു താഴെ കട്ടുറുമ്പ് പോകുതു പോലെയുള്ള ഒരു ചെറു രോമ രാജി. അതു ശോഭനയുടെ വയറുപോലെ താഴേക്കു പോകുന്നു. അതിന്റെ ഒക്കെ അടിയിൽ നിങ്ങൾക്കാർക്കും കാണാൻ കഴിയാത്ത ആഴത്തിൽ കാട്ടുകടന്നൽ കൂടുകൂട്ടിയപോലെ ഒരു പുറ്.