സൈനബയുടെ വീട്ടിൽ പുറം മതിൽ കെട്ടാൻ വേണ്ടി കുറച്ച് ദിവസമായി പണിക്കാരുണ്ട്. അയ്യപ്പ മേശ്രിയാണ് അതിന്റെ മെയ്സൺ. കൂട്ടു പണിക്കാരുമുണ്ട്.അവർക്കിടയിൽ പല സംസാരങ്ങളുമുണ്ട്. അയ്യപ്പൻ പണിക്കൻ സൈനബയെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് കേൾക്കുക.
പണിക്കാ.. ആ ഇത്താടെ പൊക്കിൾ കണ്ടോ. ഒരു കുടം എണ്ണ വീഴുമതിൽ
“അതെ. നല്ല മുഴുത്ത ഉഴുന്ന് വട തന്നെ. തിന്നാൻ കൊതിയാവണ് – പണിക്കൻ
“ഇത്ത ചായ ഗ്ലാസിലേക്കൊഴിക്കാൻ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആ മൊല കാണണമായിരുന്നു. അതാകെ ആ ബ്ലൗസിൻ പുറത്തേക്ക് ചാടി കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഹൊ.എന്തൊരു മുഴുപ്പ്.” – അയ്യപ്പൻ
“മൊലെ ഞെട്ട് വരെ കാണായിരുന്നു. എന്ത് വല്ല്യ മൊലയാ അത് –
ആ ഇക്കാടെ ഒരു ഭാഗ്യേ.” – അയ്യപ്പൻ
“കടി മൂത്ത് നിക്കായിരിക്കും. ഇക്ക ഗൾഫിലല്ലേ.”
“അതേയതേ.. അല്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ നമ്മെ കാണിച്ച്കൊണ്ട് നടക്കുമോ.” – അയ്യപ്പൻ
“ആ പൂർ. വരിക്കപൂറായിരിക്കും. അവിടുത്തെ മുഴുപ്പ് കണ്ടില്ലേ.” – .
“അതെ! വെച്ച് കൊടുക്കേണ്ട ആവശ്യമേയുണ്ടാകൂ. അങ്ങോട്ട് കേറിക്കോളും.” – അയ്യപ്പൻ
“അതും നല്ല ഇറുക്കോമുണ്ടാകും.”
“അതെയതേ…”- അയ്യപ്പൻ
‘ഹൊ. അതിലൊന്ന് വെക്കാൻ കിട്ടിയാലുണ്ടല്ലൊ…” –
“പണിക്കന്റെ ഈർക്കിലി പോലത്തെ സാധനം കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യാനാ? കേറ്റണൊങ്കി എന്റെ പോലത്തെ മുഴുത്തത് കേറ്റണം. എങ്കിലേ കടി മാറൂ.” – അയ്യപ്പൻ