ഇങ്ങനേയുമുണ്ടോ കഴപ്പികൾ!!
അമലിന്റെ മെസ്സേജുകൾ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അമ്മ അമലുമായിട്ട് ചാറ്റിങ്ങിൽ ആണെന്ന് മനസിലായി.
ഞാൻ അവരുടെ ചാറ്റ് എടുത്തു നോക്കി.
അമൽ : ഹായ്
അമ്മ : ഹായ്…
അമൽ : എവിടെയായിരുന്നു ചേച്ചി…
അമ്മ : വല്ലാത്ത ക്ഷീണംപോലെ… കിടക്കുവായിരുന്നു.
അമൽ : വയ്യായ്ക ഉണ്ടോ..
അമ്മ : ഇല്ലെടാ… അത് ഇടയ്ക്ക് ഉണ്ടാവുന്നതാണ്..
അമൽ : ചേച്ചീ.. ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യമെന്തായി… ?
അമ്മ : എന്ത് കാര്യം…
അമൽ : ഒരു ചാൻസ്…
അമ്മ : ഇങ്ങനെ ഒരു വഷളൻ…
അമൽ : ചാൻസ് ഇല്ലേ…. ☹️
“പൊലയാടി മോൻ.. ഇവന് എന്തിന്റെ കേടാണ് ”
അമ്മ : നോക്കാം ??
അമൽ : അവസാനം ഞാൻ നോക്കി നിക്കലെ ഉണ്ടാവത്തൊള്ളൂ ☹️….
അമ്മ : അല്ലെടാ പൊട്ടാ ചാൻസ് തരാൻ സമയമായാൽ ഞാൻ നിന്നോട് പറയാം പോരേ…
അമൽ : മതി, അവസാനം കാലുമാറരുതെ…
അമ്മ : ഹഹഹ… ഇല്ലെടാ പൊട്ടാ..
അമൽ : അത് കേട്ടാൽ മതി എനിക്ക് ????
അമ്മ : എന്ന ശെരി ഞാൻ പോവാ കിടക്കട്ടെ… ഗുഡ് നൈറ്റ്.. ?
അമൽ : ഗുഡ് നൈറ്റ്?.
“പൊലയാടി മൈരൻ ”
അവരുടെ ചാറ്റ് കണ്ട് ആരോടെന്നില്ലാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവനെ തെറ്റ് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല അമ്മ ഇത്രക്കും മൂത്ത്നിൽക്കായിരുന്നോ. ഈ അച്ഛൻ ഇത് എന്ത് പൊങ്ങനാണ്. മനസ്സിൽ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് സോഫയിലിരുന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എണീറ്റതും ആദ്യം കണ്ടത് അച്ഛനെ ആയിരുന്നു.
