തിരിഞ്ഞ് അമലിനെ കണ്ടപ്പോൾ അമ്മ വാ പൊളിച്ച് നിന്നുപോയി. അമ്മ അവനോട് കണ്ണുകൊണ്ട് എന്തൊക്കയോ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു മറുപടിയായി അവൻ അമ്മയെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. അമ്മ അവനെ വിരൽ കൊണ്ട് അടികിട്ടും എന്ന് കാണിച്ഛ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. മുന്നോട്ട് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോഴും അമ്മയുടെ മുഖത്ത്‌ ഒരു പതിഞ്ഞ ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.

ബസ്സിൽ ലുസിഫറിലെ റാഫ്ത്താരാ പാട്ട് വച്ചതും സീറ്റിൽനിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ആളുകൾ ഡാൻസ് കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഡാൻസ് കളിക്കുന്നവർ ഇടയ്ക്ക് ബസ്സ് ബ്രേക്ക്‌ ഇടുമ്പോൾ ബസ്സിൽ നിൽക്കുന്നവരുടെ മേലേക്ക് ചായുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് മുതലെടുത്ത്‌ അമൽ വീണ്ടും അമ്മയോട് കൂടുതൽ അടുത്തേക്ക് നിന്നു. ഇപ്പോൾ അമ്മയുടെ ശരീരത്തോട് തൊട്ടുരുമ്മിയാണ് അവന്റെ നിൽപ്പ്. അത് മനസിലാക്കിയെന്നാവണം അമ്മയുടെ മുഖത്ത്‌ ഒരു ചെറു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.

എനിക്കാണെങ്കിൽ ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ എനിക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത അവസ്തയായിരുന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് വണ്ടി ബ്രേക്ക്‌ ഇട്ടത് അത് മുതലാക്കിയ അമൽ അവന്റെ അരക്കെട്ട് അമ്മയുടെ പിൻഭാഗത്തോട് അമർത്തി. അത് പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നവണ്ണം അമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ട് നനയ്ക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.