എന്റെ പെണ്ണ് – അവളെ മെല്ലെ തോളിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് സോഫയിലേക്ക് നടന്നു.. അവിടെ ഇരുത്തി..

ഞാൻ പതിയെ നിലത്തേക് ഇരുന്നു.. അവളുടെ മുട്ടിലേക്ക് കൈകൾ വെച്ചു കൊണ്ട്..

അവൾ കരയുന്നത് കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. വാരിപ്പുണർന്നു ആശ്വാസിപ്പിക്കുവാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്… പക്ഷെ എന്റെ ഉള്ളിലേ വേദന എന്നെ തടഞ്ഞു നിർത്തുന്നത് പോലെ…

ഹൃദയം തേങ്ങിക്കൊണ്ട് കണ്ണ്നീരിനെ പുറത്തേക്കാ ഒഴുക്കാതെ ഞാൻ അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു.. ചങ്കിലേക്ക് കയറുന്ന വേദനയെ നല്ല ബലമായിത്തന്നെ പിടിച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട്..

സഫിയാ..…

അവളുടെ തേങ്ങൽ നിന്ന സമയം തന്നെ ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു..

ഹ്മ്മ്..

വിതുമ്പി ക്കൊണ്ടായിരുന്നു എന്നോടുള്ള മറുപടി..

കുറച്ചു സമയം കൂടേ ഞാൻ ആശ്വാസിപ്പിക്കാൻ എന്നപോലെ അവളുടെ കാലിന്റെ തുടയിൽ തട്ടിക്കൊടുത്തു..

നിനക്ക് അറിയുമോ.. എന്റെ പ്രശ്നം എന്താണെന്ന്.. എന്റെ ജീവിതം എങ്ങനെയാണെന്ന്.. സുലേഖ ഒരു ചോദ്യം പോലെ എന്നെ നോക്കി…

ഞാൻ ഇല്ലെന്നത് പോലെ തലയാട്ടി…

ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരിക്കലും കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവില്ല.. നിന്റെ ഇക്കാക്ക് എന്നെ ഗർഭിണിയാക്കുവാൻ കഴിയില്ല…

ഒരു ഞെട്ടലോടെയായിരുന്നു ഞാൻ സുലേഖയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടത്..

എന്താ.. എന്താ നി പറഞ്ഞത്…

സത്യം. ഈ ലോകത്തു എനിക്കും. ഞങ്ങളെ ചികിത്സ നടത്തുന്ന ഡോക്ടർക്കും മാത്രം അറിയുന്ന സത്യം..

പോടീ അതിനും മാത്രം എന്റെ ഇക്കക്ക് എന്താ പ്രശ്നം..

നിന്റെ ഇക്കയുടെ ഉള്ളിൽനിന്നും വരുന്ന ബീജത്തിന് എന്റെ ഉള്ളിലേക്കുപോയി വിരിഞ്ഞിറങ്ങുവാനുള്ള ശക്തിയില്ല.. അതിനി ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവുകയും ഇല്ല…

ആര് പറഞ്ഞു.. നിന്നോട് ഈ പൊട്ടത്തരം..

നമ്മുടെ ടൗണിലെ പ്രശക്തയായ ഗയ്നോകോളേജിസ്റ്റ് തന്നെ.. എന്റെ ബന്ധു ഇല്ലേ.. ഡോക്ടർ ആയിഷ..

ഹ്മ്മ്.. ഞാൻ മൂളലോടെ തന്നെ അവൾ പറയുന്നത് കേട്ടു…

അവർ പറഞ്ഞതാണ്.. ഇക്കക്ക് ഒരിക്കലും കുട്ടികളെ ഉണ്ടാക്കുവാൻ കഴിയില്ല..

നീ ഇന്നലെ പുറത്ത് പോയി വന്നപ്പോൾ അവർ ആയിരുന്നു വിളിച്ചിരുന്നത്..

നിന്റെ ഇക്കയുടെ ബീജം എന്റെ ഗർഭ പാത്രത്തിൽ നിക്ഷേപിക്കാൻ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ പ്ലാൻ ഇട്ടിരുന്നത്.. പക്ഷെ.. സുലേഖ അതും പറഞ്ഞു നിർത്തി കൊണ്ട് വിദൂരതയിലേക്ക് എന്ന പോലെ നോക്കിയിരുന്നു..

പക്ഷെ.. അവളുടെ ഉള്ളിലുള്ളത് മുഴുവൻ എന്താണെന്നു അറിയാനായി ഞാൻ ചുമലിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

എടീ.. അതിന് നിങ്ങൾ രണ്ടാഴ്ചയല്ലേ ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചുള്ളൂ..

അതെ.. ആദ്യരാത്രിയിൽ ഞങ്ങൾ ബന്ധപ്പെട്ടപ്പോ എനിക്ക് വല്ലാത്ത അസ്വസ്തത തോന്നി.. രണ്ടാം ദിവസം ആരോടും പറയാതെ ഞങ്ങൾ ഡോക്ടർ ആയിഷയെ കണ്ടു.. രണ്ട് ദിവസം ചില ടെസ്റ്റുകൾ നടത്തി.. കൂട്ടത്തിൽ ഇക്കയുടെ സ്പേമും ടെസ്റ്റ് ചെയ്തു.
അപ്പോഴാണ് ഇതറിഞ്ഞത്.

ഇക്കക്ക് പിന്നെ കൊറോണ കാരണം നാട്ടിലേക്ക് വരാനായില്ല. എന്നെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടു പോവാൻ ഇക്ക മടിച്ചിരുന്നു.. എന്നെ ഡൈവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ ഇക്ക ആലോചിച്ചതാ.. ഞാനാ സമ്മതിക്കാതിരുന്നത്.

ഒടുക്കം എന്നെ സൗദിക്ക് കൊണ്ടു വരുമ്പോ കൂടെ നിന്നേയും കൊണ്ടുവരുവാൻ ഇക്ക ആലോചിച്ചതും
എന്തോ കണക്ക് കൂട്ടിയാണ്.

അതെന്താണ്?

അതെന്താണെന്ന് അവൾക്കറിയാമെങ്കിലും അറിയാത്ത പോലെ അവൾ പറഞ്ഞു..

നീ ഉണ്ടാവുമെങ്കിൽ പിന്നെ പേടിക്കണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ എന്ന് ഇക്കയും കരുതി കാണും

അവൾ അതും പറഞ്ഞു നിർത്തി.. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വീണ്ടും തുടർന്നു….

നിന്റെ ഇക്കയിൽ നിന്നും ഒരു ഉമ്മയാകുവാൻ എനിക്ക് സാധിക്കില്ല.. ഇനി അങ്ങനെ നടന്നാൽത്തന്നെ അതൊരു മിറാക്കിൾ ആയിരിക്കും.. പക്ഷെ അതിന് പോലും. വർഷങ്ങൾ വേണ്ടി വരും….

എനിക്ക് കഴിയില്ല…അത്രയും കാലം ഈ പ്രെഷർ താങ്ങി ജീവിക്കാൻ.. ഒരു പക്ഷെ.. ഞാൻ.. സുലേഖക്ക് സംസാരിക്കാൻ കഴിയാതെ ഒരു നിമിഷം നിന്നു..

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ വിറയൽ നിറയുന്നത് പോലെ.. എനിക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ട് അവൾ എന്താണ് പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്ന്..

ഇനിയും ഈ ടോർച്ചർ തുടർന്നാൽ അവൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുവാനോ.. അതെല്ലേൽ വിഷാദ രോഗത്തിന് അടിമ പ്പെടുവാനോ സാധ്യതയുണ്ട്…

എന്നോട് എന്നും ചിരിച്ചു കളിച്ചു വർത്തമാനം പറയുന്ന ഇവളുടെ ഉള്ളിൽ ഇത്രത്തോളം ടെൻഷൻ ഉണ്ടെന്നത് തന്നെ എന്റെ ആദ്യത്തെ അറിവായിരുന്നു.. ഞാൻ ഒരു നിമിഷം പടച്ചോനെ ഓർത്തുപോയി..

ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്നു നല്ലത് പോലെ അറിയാം.. പക്ഷെ…
നിനക്കറിയുമോ ആസിഫേ..നിന്റെ വീട്ടിൽ എന്തൊക്കെയാണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്…

നീ അറിയാറുണ്ടോ.. അവൾ എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല…

എന്ത് സംഭവം… ?

കാര്യം അറിയാത്തതുകൊണ്ട് തന്നെ അവളോട്‌ തന്നെ ഞാൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു..

നീ എന്നല്ല ആരും അറിയാറില്ല.. ആരെയും ഞാൻ അറിയിക്കാറില്ല… എന്റെ ഇക്കയെ പോലും…
നിന്റെ ഇക്കയോട് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല…

എന്തേലും പറഞ്ഞാൽത്തന്നെ പടച്ചോൻ തരുമ്പോൾ തരും എന്ന ഒരു ഉത്തരം മാത്രം കിട്ടും… എന്റെ ഉള്ളിലെ അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹം..

ഒരു പെണ്ണ് വിവാഹം കഴിച്ചാൽ പെട്ടന്നൊന്നും ഒരു കുഞ്ഞിനെ ആഗ്രഹിച്ചില്ലെന്ന് വരാം.. എന്നിരുന്നാലും.. കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി, അവരെ കുളിപ്പിച്ചും നല്ല ഉടുപ്പിട്ടും.. ഭക്ഷണം ഊട്ടിക്കൊടുത്തും നിലത്തോ കട്ടിലിലോ വെക്കാതെ സ്വന്തം കയ്യിൽ ഒക്കത് വെച്ചു നടക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഏതൊരു സ്ത്രീയിലും എനിക്കൊരു കുഞ്ഞ് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്നോർത്തു പോകും…

അത്രെയേ എനിക്കും ഉള്ളൂ.. സ്വന്തം വയറ്റിൽ കുഞ്ഞിക്കാല് കുത്തി നോവിക്കുന്നത് അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹം.. ഒരു ഭാര്യ എന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് അത് അവകാശപ്പെട്ടത് തന്നെയല്ലെ ?…

അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്കൊന്നും എന്നിൽ ഉത്തരമില്ലാതെ ഞാൻ അവളെത്തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു…

പെട്ടന്നൊരു ദിവസം അവൾ എന്നിലേക്കു അടുത്തതല്ല… ഇതെല്ലാം മുൻ കൂട്ടി പ്ലാൻ ചെയ്തത് തന്നെയാണ്… ഇന്നലെയും മിനിയാന്നുമായി നടന്നത് ഓർത്തപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് എകദേശം കാര്യങ്ങൾ ബോധ്യമായി..

നിനക്കറിയുമോ.. ആസിഫേ..…നിന്റെ ഉമ്മ.. ഒരു കുഞ്ഞ് എന്റെ വയറ്റിൽ വളരാത്തതിന് എന്തെല്ലാമാണ് എന്നെ പറയാറുള്ളത്.. ആര് വീട്ടിലേക്ക് വന്നാലും ഉമ്മ അതിൽ പിടിച്ചെന്നെ കുത്തി നോവിക്കാറുണ്ട്…ഞാൻ ഒരു മച്ചി ആണെന്നാ പറയാറുള്ളത്..

എനിക്ക് പ്രസവിക്കാൻ കഴിയില്ലത്രെ…. അവർക്കറിയില്ലല്ലോ അവരുടെ മോന്റെ ആണത്തം എന്നിൽ നിക്ഷേപിക്കാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ടാണ് എന്റെ വയർ വീർക്കാത്തതെന്ന്… ഒരു അമർഷം അവളുടെ വാക്കുകളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു…

ആകെ രണ്ടാഴ്ച മാത്രം ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചിട്ടുള്ള സുലേഖയെ മച്ചി എന്നൊക്കെ ഉമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് തെറ്റ് തന്നെയാണ്..
മറുപടി പറയാൻ ആകാതെ ഞാൻ നിന്ന് ഉരുകുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്…

സുലേഖയുടെ വാദങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾ പറയുന്നതിലും ശരികളുണ്ട്..

ഒന്ന് ചികിത്സ നടത്തുവാൻ പോലും ഡോക്ടറെ കാണാൻ പോകാത്ത ഭർത്താവ്.. അവളെ അവന് തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിൽ കുഞ്ഞിനെ നൽകുവാനുള്ള കഴിവ് ഇക്കാക്കില്ല…
പക്ഷെ.. ഇതിലേക്കു ഞാൻ എങ്ങനെ.. അതാണിപ്പോൾ എന്നെ വല്ലാതെ കുഴക്കുന്നത്..

ഫ്ലൈറ്റിൽ വന്ന സമയം സുലേഖ എന്നിലേക്കു നല്ലപോലെ അടുത്തിരുന്നു.. ഫ്ലൈറ്റിൽ വെച്ചു തന്നെ ഞാൻ അവളിലേക്കു ആഴ്ന്ന് ഇറങ്ങുമോ എന്ന് പോലും ഭയന്നിരുന്നു.. അത്രയും സുഖമായിരുന്നു സുലേഖ എനിക്ക് തന്നിരുന്നത്…

റൂമിൽ എത്തിയപ്പോഴും ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകൾ മറന്നു സുലേഖയെ അനുഭവിക്കാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ് കൊതിച്ചിരുന്നത്.. പക്ഷെ പെട്ടന്നായിരുന്നു അവൾ മാറിയത്… ഒരു പൊട്ടിത്തെറി പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും അതൊന്നും ഇല്ലാതെ.. അവളിൽ ചിലപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞിരിക്കാം.

നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്..
കൂടേ ഇരിക്കുന്ന സുലേഖ എന്റെ മടിയിലേക്ക് കിടന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

ഞാൻ കണ്ണടച്ചു കൊണ്ട് ഒന്നുമില്ല എന്ന് കാണിച്ചു..

ഞാൻ പറയട്ടെ.. നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നതെന്ന്…

അവളുടെ ഉത്തരം അറിയാനായി തന്നെ ഞാൻ തലയാട്ടി…

ഇന്നലത്തെ കാര്യമല്ലോ നീ ഓർക്കുന്നത്…

ഈ പെണ്ണിന്റെ അടുത്ത് മനസ് വായിക്കുന്ന യന്ത്രമുണ്ടോ ആവോ.. ഞാൻ ഓർത്തത് അത് തന്നെ ആയത് കൊണ്ട്.. അവളുടെ കണ്ണിലേക്കു തന്നെ നോക്കി ഞാനിരുന്നു..

ഇന്നലെ പെട്ടെന്ന് ഇക്കയെ ഓർത്തു.. നീ എന്നിലേക്കു പടരുവാൻ തുടങ്ങിയ സമയം.. അതാ ഞാൻ.. മുഖം എന്നിൽ നിന്നും ചെരിച്ചു എന്നെ നോക്കാതെ ആയിരുന്നു അവൾ അത് പറഞ്ഞത്…

ഞാൻ അവളുടെ മുഖം എന്റെ നേരെ തന്നെ തിരിച്ചുവെച്ചു…

നീ എങ്ങനെ വീണ്ടും.. ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു..

ഓ.. അതോ.. ഞാൻ ഇന്നലെ നീ വരുന്ന സമയം ഡോക്ടറോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു…

ഞങ്ങളുടെ അന്നത്തെ പ്ലാൻ ചീറ്റിയത് കൊണ്ട് തന്നെ… അടുത്ത പ്ലാൻ എങ്ങനെ എന്ന് ഒരു തീരുമാനം എടുത്തിരുന്നു…

ഹ്മ്മ്.. അവളുടെ വാക്കുകൾ ഒരു മൂള ലോടെ ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു…

ഇക്കാക്ക് പകരം മറ്റൊരാളെക്കൊണ്ട് ഗർഭിണി ആവുക..

ജീവിതത്തിൽ ഇത് വരെ കേൾക്കാത്ത പലതും കേൾക്കുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു ഞാൻ ഇരുന്നത്.. ഇവളുമാരുടെ മുന്നിൽ ഞാനൊന്നും ഒന്നുമല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു…

എന്റെ ഇത് വരെയുള്ള വിശ്വാസം,.. ഞാൻ ആയിരുന്നു സുലേഖയെ കറക്കി വീഴത്തിയത് എന്നായിരുന്നു… പക്ഷെ എന്നെയാണ് ഇവിടെ വീഴ്ത്തിയത്…

എന്നിട്ട്…

ഞങ്ങൾ അതിന് വേണ്ടി ഒന്ന് രണ്ടു പേരെ സെലക്ട്‌ ചെയ്യാൻ നോക്കിയിരുന്നു.. പക്ഷെ പെട്ടന്നായിരുന്നുവല്ലോ ടിക്കറ്റ് വന്നതും പോക്ക് അടുത്തതും.. പിന്നെ ആ സമയം തന്നെ എനിക്ക് ഡേറ്റും ആയി.. പിന്നെ ഒന്നിനും സാധിച്ചില്ല…

സുലേഖയുടെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ ഞെട്ടലുളവാക്കുന്നുണ്ട്…

അതിന് ശേഷം ആയിരുന്നു ഡോക്ടർ നിന്നെ സജസ്റ്റ് ചെയ്തത്.. കുറച്ചു നാണ ത്തോടെ ആയിരുന്നു സുലേഖ എന്നോട് പറഞ്ഞത്..

ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ…

ഹ്മ്മ്.. എന്താ… അവൾ ഞാൻ എന്താണ് ചോദിക്കാൻ പോകുന്നതെന്ന് അറിയാതെ എന്നെ നോക്കി…

എന്നെ അല്ല എങ്കിൽ നീ ആരെക്കൊണ്ടായിരിക്കും ഇതെല്ലാം ചെയ്യിക്കുക.. നേരത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ ഒന്ന് രണ്ടാളെ നോക്കിവെച്ചിരുന്നെന്ന്..

അയ്യടാ. അതിപ്പോ മോൻ അറിയണ്ടട്ടോ.. എന്നിട്ട് വേണം അവരെ എന്റെ അടുത്ത് കണ്ടാൽ നോക്കി ചിരിക്കുവാൻ…

പ്ലീസ്. ഒന്ന് പറ.. പ്ലീസ് സുലേഖ…

പോടാ. അതൊന്നും വേണ്ടി വന്നില്ലല്ലോ.. ഇനി അതൊന്നും ഓർക്കുകയും വേണ്ടാ… നീ വേറെ എന്തേലും ചോദിക്ക്…

സമയം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. അവളുടെ മനസിൽ ഉള്ളത് എല്ലാം ഞാൻ അറിഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെ ഉള്ളിനെ ചുട്ട്പൊള്ളിക്കുന്ന വാർത്ത അറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തതിൽ എനിക്ക് നല്ല കുറ്റബോധം തോന്നുന്നുണ്ട്..

എങ്ങനെ ഈ വിഷയം പറയും.. അവളെങ്ങനെ അത് എടുക്കും.. സ്വന്തം ഹൃദയം പൊട്ടി വേദന ഉണ്ടാക്കുന്ന അവസ്ഥ ആദ്യമായി എന്റെ മനസിൽ നിറയുവാൻ തുടങ്ങി…

വേണ്ടായിരുന്നു.. ഒന്നും… ഞാനാണ് തുടക്കമിട്ടത്.. ഞാൻ തന്നെയാണ് കാരണക്കാരൻ.. റബ്ബേ.. എങ്ങനെ അവസാനിപ്പിക്കും ഈ പരീക്ഷണം…

സ്വന്തം കൈക്കുള്ളിൽ ഒരു പൂച്ച കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ ഉറങ്ങുന്ന സുരേഖ യെ ഒന്ന് ചേർത്തുപിടിക്കുവാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല…

ഒന്നും അറിയാതെയുള്ള ഉറക്കം… ഇവളേ ഞാൻ ജീവനേപ്പോലെ സ്നേഹിക്കണോ.. അതോ.. എല്ലാം പറഞ്ഞു ഈ കളി അവസാനിപ്പിക്കണോ…

ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യവുമായി ഞാൻ മുകളിലേക്ക് കണ്ണ് തുറന്നു കിടന്നു..

അവളെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് അമ്മയാവണം.. എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ വാപ്പ നീ ആയിരിക്കണം. ചേട്ടന് പകരം അനിയന്റെ കുത്താണെങ്കിലും ഒരേ രക്തമാണല്ലോ.. പിന്നെ നിന്റെ ഇക്കയുടെ മനസ്സിലും അങ്ങനെ ഒരു ആലോചനയുണ്ട്..

അത് കേട്ടപ്പോ ഞാൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി..

ഞാൻ ഒരു കളിപ്പാവയാവുകയാണോ എന്റെ ജീവിതം കുരുക്കിലാവുകയാണോ?

നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. നീ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് ടെൻഷനടിക്കണ്ട.. നീയും ഞാനുമായുള്ള ബന്ധം നിന്റെ ഇക്കാക്കയോട് ഞാൻ പറയില്ല.. ഞാൻ ഗർഭിണിയാകുമ്പോൾ അതേക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും സംസാരം ഉണ്ടായാൽ മാത്രമേ നിന്റെ കുഞ്ഞാണെന്ന് പറയു.. അത് കേൾക്കുമ്പോ നിന്റെ ഇക്ക പിന്നെ ഒന്നും പറയില്ല.. അങ്ങേര് ആഗ്രഹിക്കുന്നതാണത്.

ആസിഫേ.. നിനക്ക് ഞാനൊരു ബാദ്ധ്യതയാവില്ല. നിനക്ക് വേറെ നിക്കാഹ് കഴിക്കാം.. നിന്നെ ഒരു വിധത്തിലും ഞാൻ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കില്ല..പിന്നെ.. നീ എന്നെ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ നിന്റേതായിരിക്കും..

അതൊക്കെ കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി.. ഞാനെന്തിനാ ആവശ്യമില്ലാത്തതൊക്കെ ഓർത്ത് ടെൻഷൻ അടിക്കുന്നത്? ഇക്കക്ക് പകരം എന്റെ കുഞ്ഞിനെയാണ് സുലേഖ പ്രസവിക്കുന്നതെങ്കിൽ അത് കുഴപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല.. അവൾ വേറൊരുത്തനെക്കൊണ്ട് കളിപ്പിച്ച് കുട്ടിയെ ഉണ്ടാക്കിയാൽ അത് ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞ് ആവില്ലല്ലോ..

കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകാത്തവർ ബീജബാങ്കിൽ നിന്നും ബീജമെടുത്ത് ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിക്ഷേപിച്ച് വരെ കുട്ടികളെ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്.. അതിലും ഭേദമല്ലേ ഇത്..

അതൊക്കെ ചിന്തിച്ചപ്പോ ആസിഫിന്റെ ഉള്ളിലെ ടെൻഷൻ പൂർണ്ണമായും മാറി..
ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങൾ അടിച്ച് പൊളിക്കാൻ തന്നെ അവൻ നിശ്ചയിച്ചു.

പിന്നീടുള്ള ഓരോ ദിവസവും രാവെന്നോ പകലെന്നോ ഇല്ലാതെ ആസിഫും സുരേഖയും ലൈംഗീക സുഖത്തിന്റെ പുതിയ പുതിയ അനുഭവങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു.

അവൻ കോണ്ടം വാങ്ങാൻ പോയിട്ട് അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല.. നിന്നെ പാല് എന്റെ ഗർഭപാത്രത്തിന് വേണം.. എപ്പോൾ പടച്ചോൻ നിശ്ചയിക്കുന്നോ അപ്പോൾ നിന്നെ ബ്രൂണം എന്റെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ വളരട്ടെ.. അതേക്കുറിച്ചൊന്നുമോർത്ത് നീ വിഷമിക്കണ്ട..

എന്തായാലും ഇത് പോലൊരു ഭാഗ്യം ആർക്കും കിട്ടില്ല.. സുലേഖയെ ഒരു സേഫ്റ്റിയും നോക്കാതെ തനിക്ക് ഭോഗിക്കാം എന്ന ബോധ്യം അവരുടെ രതിമേളം ആഘോഷമാക്കി മാറ്റി.