ഏട്ടന്റെ കഴപ്പ് ഭാഗം-1

കഴപ്പ് – ഞാൻ, നീലിമ. എന്റെ വിവാഹം നടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പോസ്റ്റ് ഗ്രാഡുവേഷനു പഠിക്കുകയായിരുന്നു. ദുബായിൽ ജോലിയുള്ള ഒരാളാണ് എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചത്. പേര് രാജേഷ്.രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഗർഭിണിയായി. ഭർത്താവ് ഗൾഫിലേക്കും പോയി. പിന്നെ അമ്മായിയമ്മയും ഞാനുംകൂടിയാണ് ഗർഭകാല പരിശോധനകൾക്കായി ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയത്. തെല്ലു ചമ്മലോടെയാണ് ആശുപ്രത്തിയിൽ ്് പോയത്.

പക്ഷെ ചമ്മലൊക്കെ അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ മാറി. തലങ്ങും വിലങ്ങും പലതരം വയറുകളുമായി ഗർഭിണികൾ തിങ്ങിപ്പാർക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലമായിരുന്നു അത്. ഇപ്പോൾ പൊട്ടും എന്നു പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പെരുവയറികൾ ക്യൂവിൽ നിൽക്കുന്നു. ഇതും ഒരു ജീവിതം എന്ന ഒരു ഭാവം അവരുടെയെല്ലാം മുഖത്തു പതിച്ചിരുന്നു. അമ്മായിയമ്മപോയി പണം അടച്ചു കാർഡുമായി വന്നു. ഡോകടർ….. എന്ന ഒരു ബോർഡിന്റെ കീഴിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു.

നീണ്ട ഒരു നിര അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. പത്തു മിനിട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു പാണ്ടിച്ചി കണ്ണടയും അര ടൺ കുണ്ടിയും കയ്യിൽ ഗ്ലൗവുസുമായി പടി ഇറങ്ങി വന്നു. തൊട്ടുപുറകിൽ രണ്ടു ഉണക്ക് നേഴ്സ്സുമാരും. ഒരുത്തി നല്ല ഒരു ചരക്കാണു. പുരികം ഒക്കെ വടിച്ചു വില്ലുപോലെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നു. മറ്റവൾ ഒരു ഉണ്ടയാണ്. ഒരു പൂടേശ്വരി!! കയ്യിലും കാലിലും മുഖത്തും ഒക്കെ മീശ! ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതു അവൾക്കു പിടിച്ചില്ല. എന്നെ അവൾ രൂക്ഷമായി ഒന്നു നോക്കി. ഞാൻ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു.

ഡോകടർ ഭയങ്കര ദേഷ്യക്കാരിയാണുപോലും. പക്ഷെ അവർ മിക്ക സ്ത്രീകളെയും സുഖ പ്രസവം നടത്തിക്കും. ഓപ്പറേഷൻ വളരെ വിരളം. അതാണു അവരുടെ അടുത്തിത്ര ആൾക്കാർ ചെല്ലുന്നത്, സുഖപ്രസവം പോലും എന്തൊരു സുഖം? ആണുങ്ങൾകേറി അടിച്ചു വയറു വീർപ്പിച്ചിട്ടു തോന്നിയ വഴിക്ക്പോകും. അനുഭവിക്കേണ്ടതു പാവം നമ്മളല്ലെ? സുഖപ്രസവം എന്നു പറഞ്ഞാൽ അണ്ടം പറിയുന്ന വേദന എന്നാണു അർത്ഥം. എന്റെ രണ്ടാമത്തെ പ്രസവം സുഖപ്രസവമായിരുന്നില്ല. ഓപ്പറേഷൻ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ പറയും അതായിരുന്നു സുഖ പ്രസവമെന്നു. ഒരു ഡോകടർ നട്ടെല്ലിന്റെ താഴെ ഒരു ഇഞ്ചക്ഷൻ! പിന്നെ നമ്മൾ ഒന്നുമറിയണ്ട..

ഉണരുമ്പോൾ കൊച്ചു തൊട്ടടുത്തു. അനതേഷ്യ മാറുന്ന ഒരു സുഖം, ആഹാ.. അനുഭവിച്ചാലെ അറിയൂ. മോർഫീന്റെ കെട്ടുവിടുന്ന ആ സമയം ആഹാ.. കഞ്ചാവുലേഹ്യം തിന്നപോലിരിക്കും. ആകാശത്തു ഒഴുകിനടക്കുന്നപോലെ തോന്നും. അടിപൊളിയാണ്..പിന്നെ വയറുകീറും. മൂന്നു ദിവസം ഒരു സ്റ്റിച്ച് അത്ര തന്നെ. പിന്നെ പണം ഇല്ലാത്തവർക്കൊക്കെ സുഖപ്രസവം എന്നും പറഞ്ഞു നിലവിളിക്കുന്നതാണു നല്ലത്. സർക്കാർ ആശുപത്രീം കൂടാണെങ്കിൽ നല്ല സുഖംതന്നെ! കണ്ണീ കണ്ടവനൊക്കെ നമ്മൾടെ കാലിന്റിടയിൽ കയ്യിട്ടു വിരകും.

മുണ്ടുമില്ല കോണോമില്ല അറവുകാരന്റെ മേശപോലെ ഒരു മേശയിൽ മുണ്ടുമഴിച്ചു കിടന്നോ.. പ്രസവിച്ചോ. അത്ര തന്നെ. ജീവിച്ചാൽ ജീവിച്ചു. സ്വന്തം കൊച്ചിനെ കിട്ടിയാൽ കിട്ടി. ആണുങ്ങളേ… കള്ള പൂമോന്മാരേ.. നിങ്ങൾ അറിയുന്നോ ഞങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടുകൾ… മനസ്സിലിങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയത് തികച്ചും സ്വാഭാവികം.!
ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നെ അകത്തു വിളിച്ചു.

ഡോകടർ പ്രാഥമിക വിവരങ്ങൾ തിരക്കി. പ്രായം, രക്തഗ്രൂപ്, മെൻസസ് റെഗുലർ ആണൊ അല്ലയോ, എന്നാണ് അവസാനമായിപുറത്തായത്. ഭർത്താവുണ്ടോകൂടെ, സ്കൂട്ടർ ഓടിക്കുമോ…ഇതൊക്കെ ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ആ പൂടേശ്വരി ഇരുന്നു അടിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു… ഡസ്സ് മാറ്റു.. അവർ ഒരു സ്ക്രീനിട്ട മുറി കാണിച്ചു. ഞാൻ അകത്തേക്കു കയറി. അപ്പോൾത്തന്നെ ഡോകടർ പുതിയ ഒരുത്തിയെ വിളിപ്പിച്ചു. ഇന്റർവ്യൂ തുടങ്ങി. ഞാൻ ചുരിദാറിന്റെ പാന്റസ് ഊരി.