എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും മോഹവും
“ആ….”
ഞാന്‍ തലയില്‍ നിന്ന് കയ്യെടുത്തു,പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു. അപ്പോഴും ഇരുട്ട് തന്നെ. എനിക്ക് ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ സഹിക്കാന്‍ പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. ഞാന്‍ വീണ്ടും ചുറ്റും നോക്കി. ശരിയാണ്‌, ആ പത്തായപ്പുരയില്‍ ഞാന്‍ താമസിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഈ കാഴ്ച് ഇതുപോലെ തന്നെ ഒരുപാടു വട്ടം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.
“പക്ഷെ അത് അത് ഞാനല്ല. വേറെ ആരോ.!”
മറ്റാരുടെയോ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലേക്ക്‌ വരുംപോലെ. ഞാന്‍ എന്തോ വേഗം ആ മുറിയുടെ വടക്കേ മൂലയില്‍ നിലത്തു കിടന്നിരുന്ന പാത്രങ്ങളും തോണ്ടുകളും ഒക്കെ തപ്പിമാറ്റി. അവിടെ ഒരു ചെറിയ ചതുരപ്പലക. അതില്‍ ഒരു വട്ടപ്പിടി. ഞാന്‍ അത് വലിച്ചുപൊക്കി അതില്‍ നിന്നും ഒരു കോണിപ്പടി താഴെക്കുണ്ട്.
“നിലവറ…”ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ ആ നിലവറയിലേക്ക് ഞാന്‍ ഇറങ്ങിച്ചെന്നു, പണ്ട് നെല്ലും മറ്റും സൂക്ഷിക്കാന്‍ പണിതതാകണം. ഈ ഓര്‍മ്മയില്‍ മാസങ്ങളോളം കിടന്ന പോലെ..
“അല്ല അത് ഞാന്‍ അല്ല.”
ഞാന്‍ എന്റെ മനസിനെ പറഞ്ഞു വിശ്വാസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ എനിക്ക് നല്ല ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.. ഈ ആയുധങ്ങള്‍, ഞാന്‍ ചെത്തി മിനുക്കിയ മരക്കുറ്റികള്‍, ഒറ്റ കോൽപോലെ ഏതോ ചോര പുരണ്ട മരകഷ്ണം,.(ഒറ്റ കോൽ: കളരിപ്പയറ്റിന്റെ വടക്കൻ സമ്പ്രദായത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന മാരകമായ തടി ആയുധമാണ് ഒറ്റ കോൽ. രണ്ടടി നീളമുള്ള ഈ വടിക്ക് ആനയുടെ കൊമ്പിന്റെ ആകൃതിയാണ്. പുളിമരത്തിന്റെ ഏറ്റവും കടുപ്പമേറിയ ഭാഗത്തുനിന്നാണ് ഒറ്റ ഉണ്ടാക്കുന്നത്) [ തുടരും ]
