സുഖം – ചേട്ടായി.. ചേട്ടായീ.. ഇനി എത്ര ദൂരമുണ്ട് ബാംഗ്ലൂർക്ക്?

അമ്മു പുറകിലെ സീറ്റിൽനിന്നും ഏന്തി വലിഞ്ഞ് ചെവിക്കരികിൽ വന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് സ്റ്റീരിയോയിൽ നിന്നും ഒഴുകുന്ന പാട്ടിൽ സകലം മറന്ന് ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്ന ഞാൻ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചത്..

ഇനിയൊരു രണ്ടര മണിക്കൂറും കൂടി..
നേരെ നോക്കി വണ്ടിയൊടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അയ്യോ .. ഇനീം രണ്ടര മണിക്കൂറോ !! ശ്ശോ…

എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അമ്മു വീണ്ടും സീറ്റിലേക്ക് ചാരിയിരുന്നു..

ഞാൻ വീണ്ടും നേരെനോക്കി സ്റ്റീരിയോയിലെ പാട്ടും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടിയോടിച്ചു.

മൈസൂർ ബാംഗ്ലൂർ ഹൈവേയിലൂടെ വണ്ടി അത്യാവശ്യം സ്പീഡിൽ തന്നെ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

ഇടയ്ക്ക് സൈഡിലേക്കൊന്ന് പാളിനോക്കിയപ്പോ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ജോൺസൺ മാഷിന്റെ ഹംസധ്വനി രാഗത്തിലുള്ള അനശ്വരഗാനത്തിൽ അലിഞ്ഞിരിപ്പാണ് ദേവൂ.. അവൾ ചെറുതായി മൂളുന്നുമുണ്ട്.

മണിക്കൂറുകൾ മുൻപ് ദേവു ആരാധിക്കുന്ന ഭഗവാന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് ഞാൻ കെട്ടിയ താലിമാല കഴുത്തിൽ ക്കിടന്ന് തിളങ്ങുന്നു.
ഒരു നിമിഷം ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ മറന്നുകൊണ്ട് ദേവൂനെ നോക്കിപ്പോയി.
ചുവപ്പണിഞ്ഞ് മനോഹരിയായ എന്റെ ദേവു…

ഈ ചുവന്ന സാരിയിൽ ദേവൂനെ കാണുമ്പോ മനസ്സ് പറയുന്നു എന്റെ ദേവു ആണ് ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ സൃഷ്ടിയെന്ന്… !!