ചില നിലാവുള്ള നിശകളിൽ, മാധുര്യമുള്ള തൃഷ്ണകൾ, കർഷകന്റെ യുദ്ധ സ്മരണകൾ പുതുക്കുമ്പോൾ, വറ്റി വരണ്ടു നിൽക്കുന്ന കാട്ടാറ് മെല്ലെ മെല്ലെ ജല സമൃദ്ധമാകും..!!

ചില അവസരങ്ങളിൽ, ആ ഈറൻ മണ്ണ്, ആ കൊച്ചു വർണ്ണപകിട്ടാർന്ന പട്ടുപുതപ്പുകളെ അറിയാതെ, അത്യധികം ഈറനണിയിക്കാറുണ്ട്..
ആ ഈറൻ ചില അവസരങ്ങളിൽ, ചില രാവുകളിൽ ആ ഇരുണ്ട താഴ്വാരങ്ങളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തുമ്പോൾ ഭൂമിയുടെ പുളകം ഒരു ആവേശമാകും.

ആ രാവുകളിൽ മുഴുവനും, ആ കൊടുങ്കാറ്റ് വന്ന്‌ ഈ പൂമരത്തെ ഒന്ന് പുൽകി, ഇലകൾ പൊഴിച്ച്, ചില്ലകൾ ഒടിച്ച്, അതിന്റെ ശക്തി തെളിയിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഈ രാവിൽ ആ കർഷകൻ തന്റെ കലപ്പയുമായി ഒന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്, ഈ വയൽ പരപ്പും പലപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട്.

കടന്നു പോയ ദിനങ്ങളിൽ, ഓർത്തു വയ്ക്കാൻ അൽപ്പം മധുരിക്കുന്ന, ഒരിക്കലും മരിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ മാത്രം ബാക്കി.
എന്ന്, പൂമരം.

പ്രത്യേകിച്ചും പേര് നിർദ്ദേശിക്കാത്ത ആ എഴുത്ത് വായിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ മനസ്സിലായി അത് ആരുടേതാണെന്ന് ..
സത്യത്തിൽ ആ എഴുത്തിൽ പ്രതിപാദിച്ചത് പോലെയാണെങ്കിൽ അന്ന് എന്തോ കാര്യമായിട്ട് സംഭവിച്ചു എന്നർത്ഥം..!!

ഒരു വികലമായ കവിതാ സാഹിത്യ രചന ഒരു എഴുത്തിന്റെ രൂപേണ
അവളെനിക്ക് നൽകിയ അപ്രിയ സത്യങ്ങളുടെ സൂചനകൾ
കുറെക്കാലം എന്റെ മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ ഒളിഞ്ഞുകിടന്നു.
പിന്നീട് എനിക്ക് മുന്നിൽ ആ നിലാവ് ഉദിച്ചത് ഇപ്പോഴാണ്.