എന്റെ സ്റ്റെപ്പ് സിറ്റർ എന്റേതായപ്പോൾ..!
അതിനുശേഷം അവളെ എങ്ങനെ ഫേസ് ചെയ്യുമെന്നകാര്യം ഓർത്ത് ഞാൻ ഒരുപാട് വ്യാകുലപ്പെട്ടിരുന്നു.
വെറും കിനാവാണെങ്കിൽ ഓക്കെ..
പക്ഷെ, അങ്ങിനെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചതാണെങ്കിൽ അയ്യോ..!!
ഞാനവളെ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും വീക്ഷിച്ചു. എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചതായുള്ള ലക്ഷണങ്ങൾ പോലും അവളിൽനിന്നും പ്രകടമായില്ല.!!!
ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തത് പോലെ അവൾ കടന്നുപോയി. എല്ലാം സാമ്പ്രതായകം..!!
ഹോ.. മനസ്സിന്റെ ഭാരം ഇറക്കി വയ്ക്കാൻ, അന്നും ഞാൻ ഒരു മൂന്ന് പെഗ്ഗടിച്ചു.
അന്നോ, അതിന്റെ പിറ്റേന്നോ തന്നെ അവൾ കോളേജ് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരികെ പോവുകയും ചെയ്തു.
അന്നും അവൾ എന്റെ മുന്നിൽ അധികം പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറില്ല.. മിണ്ടാട്ടവും കുറവായിരുന്നു.
അതിന് ശേഷം അടുത്തയാഴ്ചയിൽ ഞാൻ തിരികെ ദുബായ്ക്ക് പോയി.
കുറെ നാൾക്ക് ശേഷം, എനിക്ക് ആരുടെതെന്ന് അറിയാത്ത ഒരു എഴുത്തു വന്നു..
ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ആരും എഴുത്തുകൾ അയക്കുന്ന പതിവില്ലാത്തത് കൊണ്ട്, അപരിചിതമായ കൈപ്പടയുള്ള ആ എഴുത്തിന് ഞാൻ അത്രയേ പ്രാധാന്യം കല്പിച്ചിട്ടുള്ളു.
പക്ഷെ, അത് റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി പൊട്ടിച്ചു വായിച്ചുനോക്കി. അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഇങ്ങനെ..
പ്രിയ കർഷകാ, സുഖമെന്ന് കരുതുന്നു. അങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നതിൽ വലിയ അർത്ഥമില്ലെന്നറിയാം,..
പ്രവാസം എന്നത് അത്ര സുഖമുള്ള കാര്യമല്ലെന്നുമറിയാം. എങ്കിലും സ്വന്തം നാട്ടിലും, സ്വഭവനത്തിലും ഉള്ളത് പോലാവില്ല എന്നുമറിയാം.
ഈ എഴുത്ത് കാണുമ്പോൾ താങ്കൾ ഒന്ന് അമ്പരന്നു പോയേക്കാം, സാരമില്ല.. വായിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, ആ അമ്പരപ്പ് തനിയെ മാറിക്കൊള്ളും. അതുപോലെ തന്നെ സംശയങ്ങളും.
ഏതായാലും ഇവിടെനിന്നും തിരിക്കുമ്പോൾ നേരിട്ട് കണ്ടു യാത്ര പറയാനുള്ള സാവകാശവും, സാഹചര്യവും കിട്ടിയില്ല.
അതുകൊണ്ട് ഒരു ടെലിപ്പതി യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി..