ഞാൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ വെള്ളം എടുക്കുവാൻ പോയി. തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കാണുന്നത് പൂർണ നഗ്നനായ ഒരു മനുഷ്യൻ ഞങ്ങളുടെ സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നതാണ്.

അയാൾ ധരിച്ചിരുന്ന ളോഹപോലത്തെ വസ്ത്രം ഊരി നിലത്തിട്ടിരിക്കുന്നു.

അയാൾ ഒത്ത ഒരു മനുഷ്യനായിരുന്നു. ആറടി പൊക്കം അതിനൊത്ത വണ്ണം. ദേഹമാസകലം മുടി. അയാളുടെ കാലിനിടയിലെ സാധനം ഒരു ചെറിയ പെപ്സി കുപ്പി തൂക്കിയിട്ട പോലെയായിരുന്നു.
എന്തൊരു വണ്ണവും അതുപോലെ നീളവും.

അത് കണ്ടിട്ട് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ ആകെ വിഷമത്തിലായി. ഒരു വശത്ത് അഭിമാനവും ദുരിതവും. മറു വശത്ത് സുഖവും സന്തോഷവും ദുരിതങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മോചനവും.

ഞാൻ ഏതെങ്കിലും ഒന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്തേ മതിയാകൂ.

സത്യം പറഞ്ഞാൽ അയാളുടെ സാധനം കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ എന്റെ കാലിനിടയിൽ നനവു അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. അത്രയ്ക്കും വലുതായിരുന്നത്.
ഭർത്താവിന്റേത് അതിന്റെ പകുതി മാത്രമെ വരികയുള്ളൂ.

ആത്മാഭിമാനം പറയാനും കേൾക്കാനും സുഖമുള്ള വാക്കാണ്.. മനുഷ്യന്റെ അത്യാവശ്യ സമയത്ത് അഭിമാനം പറഞ്ഞിരുന്നാൽ അത് ഒരിക്കലും നമ്മളെ സഹായിക്കില്ല, എന്തായാലും വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. അത്രയ്ക്കും കഷ്ടപ്പാടും ദുരിതവും സഹിച്ചു.

വിറച്ചു വിറച്ചു വെള്ളവുമായി വരുന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ട് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ ഇരിക്കുന്ന സോഫായിൽ എന്നോട് ഇരിക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.