എന്റെ കഥ.. നിങ്ങളുടേയും
ആഹാരം കഴിച്ചശേഷം ഞാൻ തോർത്തുമെടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
പതിവ്പോലെ അനിയൻ അനിയത്തിയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് കിടപ്പുണ്ട്.
ഞാൻ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനു അടിയിലേക്ക് നടന്നു. നല്ല ഉയരമുണ്ട് വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്.
അതിന്റെ അടിയിൽ മുഴുവൻ കാടുപിടിച്ച കൽക്കൂട്ടം.
ഒരുപാട് പാറകൾക്കു മുകളിലൂടെ വലിഞ്ഞുകേറി വേണം വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ എത്താൻ. എത്തിപ്പെടാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകാരണം ആരും ഇങ്ങോട് വരാറില്ല.
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ നഗ്നനനായി നിന്നുഞാൻ പലതവണ കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചുറ്റിനും വളർന്നു നിൽക്കുന്ന മരങ്ങളും വള്ളിച്ചെടികളും ദൂരെനിന്നുമുള്ള കാഴ്ചകൾ മറക്കുന്നതിനാൽ അവിടെനിന്ന് വാണം വിടാൻപോലും എനിക്ക് പേടിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല. ഇന്നും ഒരെണ്ണം വിടണം. അതാണ് ലക്‌ഷ്യം.
തുറസ്സായ സ്ഥലത്തു പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ ആരെങ്കിലും കാണുമോ എന്ന ചെറിയ പേടിയോടെ വാണം വിടുന്നത് വല്ലാത്തൊരു ആനന്ദമാണ്.
ആ പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാൻ പാറകളുടെ മുകളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കേറാൻ തുടങ്ങി.
കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെ മഴയിലെ ഒഴുക്ക് പാറകൾക്ക് സ്ഥലംമാറ്റം വാങ്ങിക്കൊടുത്തപോലെ തോന്നുന്നു. മുൻപുണ്ടായിരുന്ന സ്ഥലത്തൊന്നും അല്ല ഇപ്പോൾ അവയുള്ളത്. എല്ലാ പാറയിലും പായൽ നല്ലതുപോലെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. സൂക്ഷിച്ചു കയറിയില്ലെങ്കിൽ താഴെ വീഴുമെന്നത് ഉറപ്പാണ്.
