അവളുടെ അഴക് ഞാൻ കണ്ടു.
നനഞ്ഞ് വെള്ളം ചാടുന്ന മുടിയും, കറുത്ത ചിരിദാറിൽ അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഷേപ്പും വ്യക്തമായി എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

നല്ല മഴയുപ്പോഴും പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അവൾ ബാഗ് എടുത്തു എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“എന്നെ എതെങ്കിലും ക്യാമ്പിയിൽ കൊണ്ട് വിട്ടേക്ക്..ഈ ദിവസം ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല ”

അവൾ സന്തോഷംകൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്തുനോക്കി പറഞ്ഞു.

തന്നെ കെട്ടിയ ആൾ ആണെന്നുള്ള ഒരു ഭാവവും അവൾ ആ വാക്കുകളിൽ എന്നോട് കാണിച്ചില്ല.

നല്ല മഴ എന്നെയും അവളെയും നനച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

“നീ എങ്ങോട്ടും പോകുന്നില്ല.. എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നാൽ മതി.”

“അത് ശെരിയാവില്ലടാ ”

“എന്ത് ശെരിയാകില്ലെന്ന് ?

നിന്റെ കഴുത്തിൽ നാട്ടുകാർ എല്ലാവരും കൂടി താലി കെട്ടിച്ചവനാ പറയുന്നേ വണ്ടിയിൽ കയറടി.. ഇല്ലേ സമാധാനം ഞാൻ പറയേണ്ടിവരും നിന്റെ നാട്ടുകാരോട്.”

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. പിന്നെ ആ മഴ നനഞ്ഞു എന്റെ ബൈക്കിൽ കയറി ഇരുന്നു. (തുടരും)