ഹൂറി അമ്മായി – പിന്നെ അമ്മായീ.. മക്കൾ വിളിക്കാറുണ്ടോ ?

ആടാ ഇന്നലെ അവർ ഒരുപാട് നേരം വിളിച്ചിരുന്നു..പക്ഷേ ഫോൺ എടുക്കാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ.. നമ്മൾ കടപ്പുറത്തായിരുന്നല്ലോ…

ഇന്ന് ചെന്നിട്ട് അമ്മായി രണ്ടുപേരെയും വിളിച്ചു സംസാരിക്കണം.. അപ്പോ അമ്മായിയുടെ സങ്കടമൊക്കെ മാറിക്കോളും…

എനിക്കങ്ങനെ സങ്കടമൊന്നുമില്ലടാ.. നിന്റെ അടുപ്പമൊക്കെ കാണുമ്പോഴാണ് എനിക്ക് ആണുങ്ങളിലും ഇത്ര മാന്യന്മാരുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാവുന്നത്..

അമ്മായി ആ പറഞ്ഞത് എന്റെ മനസ്സിൽത്തന്നെ കൊണ്ടു.

എന്നെ വളരെ മാന്യനായിട്ടാണ് അമ്മായി കാണുന്നത്.. ദൈവമേ ഒന്നിനും സ്കോപ്പില്ലേ..!!

എന്റെ മനസ്സ് ആകെ വെമ്പൽ കൊണ്ട്.. ഇതൊരു ആങ്ങള പെങ്ങൾ സ്നേഹമോ ? അല്ലെങ്കിൽ മാതാവ് മകൻ സ്നേഹമോ?

എന്റെ മനസ്സിൽ പല അങ്കലാപ്പുകൾ കേറിത്തുടങ്ങി…

ഓരോന്നോർത്തുകൊണ്ട് ഞാനിരുന്നു.

ഏകദേശം 20 മിനിറ്റ് കൂടിയുണ്ട് ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലെത്താൻ.. അമ്മായിയുടെ ഇടത്തെമുല ഏകദേശം പൂർണ്ണമായും എന്റെ കൈമുഴുപ്പ് ഭാഗത്തമർന്നു..

അതിന്റെ ആ ഒരു വിശാലത ഞാൻ അറിഞ്ഞു..

ഞാൻ ഓർത്തു.. അമ്മായിയെ പഞ്ഞികൊണ്ടുണ്ടാക്കിയതാണന്ന് !! അത്രയ്ക്കും സോഫ്റ്റായിരുന്നു. എങ്കിലും അമ്മായിക്ക് എന്നോടുള്ള സമീപനം കൊണ്ട് എന്നിൽ വികാരമുണർത്തിയില്ല…