ഇതാണോ സേവിച്ചന്റെ വീട്

അതേ

മകൻ ആണോ

അതേ

ഒന്ന് വരു

അവർ എന്നെയും കൊണ്ട് കുറച്ചു അപ്പുറം മാറി നിന്നു.

സേവിച്ചൻ പോയി. അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു

ഒരു മറയും ഇല്ലാതെ അവർ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ സ്തംഭിച്ചു മരവിച്ചു നിന്നു.

എന്റെ കണ്ണിൽ അവർ നടന്നു നീങ്ങുന്നത് മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

അപ്പന്റെ മരണവും ചടങ്ങുകളും എല്ലാം കഴിഞ്ഞു.

എല്ലാവരും പഴയപോലെ ആകുവാൻ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ എടുത്തു.

അമ്മച്ചിക്ക് എന്തോ കുറ്റബോധം പോലെ.. ഇപ്പോൾ എന്നോട് സംസാരിക്കാറില്ല.

എല്ലാം ഒന്നു തീരുന്നത് വരെ അമ്മച്ചിയെ എനിക്ക് ഇനി കിട്ടില്ലെന്ന്
മനസിലായി.
ഞാനും ഒന്നിനും അങ്ങനെ അമ്മച്ചിയുടെ അടുത്ത് പോകാതെയായി.

അപ്പാപ്പൻ ഇപ്പോഴും മുറപോലെ വന്നു മിനിയെ സുഖിപ്പിച്ചു പോകുന്നുണ്ട്.

അങ്ങനെ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു.

പതിവുപോലെ ഞാൻ പറമ്പിലേക്ക് പണിക്ക് പോയി. രണ്ട് മൂന്ന്
ദിവസമായിട്ട് അമ്മച്ചി പഴയപോലെ ഭക്ഷണമൊക്കെ കൊണ്ടുവരാൻ തുടങ്ങി.

എനിക്ക് അമ്മച്ചിയെ പണ്ണണം എന്നു ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പോൾ അതിനു മുതിർന്നാൽ എന്നെന്നേക്കുമായി അമ്മച്ചി കൈവിട്ടു പോയാലോ എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ അതിനു
മുതിർന്നില്ല.

അന്നും അമ്മച്ചി ഭക്ഷണം കൊണ്ടു വന്നു. ഞാൻ കഴിച്ചു. അമ്മച്ചി പോകാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടന്ന് അമ്മച്ചി അവിടെ കുഴഞ്ഞു വീണു. ഞാൻ അമ്മച്ചിയെ വാരി എടുത്ത് മുഖത്ത് വെള്ളം തളിച്ചു.
എന്നിട്ടും അമ്മച്ചി ഉണർന്നില്ല. അമ്മച്ചിയെയും കൊണ്ട് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
അവിടെ മിനിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. (തുടരും )