“വാ പയ്യന്സ്..നിന്റെ ഗോവയിലെ ആദ്യദിവസം മനോഹരമായിരിന്നു എന്നു കരുതുന്നു. തേയില കഴിക്ക്..”

പഴയ കൈയിലെ എല്ലൊടിക്കലും പുറത്തുള്ള ആഞ്ഞടിയും.. ചായ മൊത്തിക്കുടിച്ചു. എന്നിട്ട് ലോബോയുടെ കൂടെ പാക്കിങ്ങിലേക്കു പോയി.

സ്റ്റൂളുകളില് ഇരുന്നു മെഷീനുകള് പ്രവര്ത്തിപ്പിക്കുന്ന സ്ത്രീ തൊഴിലാളികളുടെ സ്കര്ട്ടിനുള്ളില് നിന്നും എത്തിനോക്കുന്ന തുടകളുടെ കീഴ്ഭാഗം കണ്ണുകളെ വലിച്ചു. ഇവിടെ ഞാന് പ്രോജക്റ്റു ചെയ്താല് മുഴുമിപ്പിക്കാനുള്ള സാധ്യത തീരെയില്ല.

ഇന്നലെക്കണ്ട മധ്യവയസ്കകള്ക്കു പുറമേ ഇന്നൊരു പുതിയ അവതാരം. സ്റ്റെല്ല. ഒരു ഇരുപത്തിയെട്ടു വയസ്സ് വരും… എല്ലാവരുടേയും സൂപ്ര വൈസറാകുന്നു ഈ പനിനീർ പുഷ്പം. എന്തൊരു ഉയരം. ആറടിക്കാരൻ പയ്യൻപോലും കുഞ്ഞായതുപോലെ. ഉഗ്രനൊരു നെടുവിരിയൻ സാധനം. മുലകള് പോരിനു വിളിക്കുന്നു. ഒരു മുപ്പത്തിയാറു വരും. അര ഒതുങ്ങിയത്. സ്കര്ട്ടില് ഒതുങ്ങാത്ത തുടകളും ശക്തമായ നിതംബവും. നിതംബത്തിന്റെ ശക്തി പ്രദര്ശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സ്റ്റെല്ല നടന്നു. ഞങ്ങളെ പാക്കിങ് ഏരിയ ചുറ്റിക്കാണിച്ചു.

പല മെഷീനുകളും അവയുടെ വിന്യാസവും ബിസ്കറ്റു വരുന്ന വഴികളും എല്ലാം നോക്കിയപ്പോള് മൊത്തം പാക്കിങ് ഡിപാര്ട്ട്മെന്റിന്റെ ലേ ഔട്ടിനെക്കുറിച്ചാകാം പ്രോജെക്റ്റ്
എന്നു ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഒരു ഫ്ലോര്‍  ഡ്രോയിങ് കിട്ടുമോ എന്നു ഞാന് ലോബോയോടു
തിരക്കി.
“പയ്യൻസ്, ഇനിയുള്ള നിന്റെ പ്രവര്ത്തനം മുഴുവൻ സ്റ്റെല്ലയോടൊത്തായിരിക്കും. നിനക്കെന്തുവേണമെങ്കിലും ഇവള് തരും. നിങ്ങള്ക്കു രണ്ടുപേര്ക്കും കൂടി പരിഹരിക്കാനാവാത്ത എന്തെങ്കിലും ഇഷ്യൂസ് ഉണ്ടെങ്കില് മാത്രം എന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തുക. ഐ ആം ഏ ബിസി മാൻ…ഓക്കേയ്?” എന്നിട്ടയാള്‍ ആയമ്മ കാണാതെ ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു..വല്ലതും നടക്കുമോ ആവോ..
“ഓക്കേയ് ബോസ്.”.ഞാൻ പറഞ്ഞു. ലോബോ ചിരിച്ചു..

അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു.