ബിനീത ഇതു പറഞ്ഞതോടെ കുട്ടികൾ എല്ലാവരും ഹേയ്യ് എന്ന് ആർത്തു വിളിച്ചു തങ്ങളുടെ പിന്തുണ കൂടി അറിയിച്ചു. അതു കേട്ടു മാഷും ടീച്ചർമാരും അന്തം വിട്ടുപോയി. തങ്ങളേക്കാൾ രണ്ടു പടി മുന്നോട്ടു പോയ കുട്ടികളുടെ മുൻപാകെ മടിച്ചു നിന്നിട്ടു കാര്യമില്ല. അനുസരിക്കുക തന്നെ. വേറെ മാർഗ്ഗമില്ല.

“അതിനു ഞങ്ങൾക്ക് വേറെ കളിയുണ്ട് കുട്ടികളെ. അതു പോരെ?” ഓമന ടീച്ചർ നമ്പരിട്ടെങ്കിലും കുട്ടികൾ വിട്ടില്ല. അവർ അവരെ കസേര കളിക്ക് നിർബന്ധിച്ചു.

“എന്നാൽ ആയിക്കോട്ടെ ടീച്ചറെ. നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും എൻറെ കൂടെ കൂടി കസേര കളിയിൽ കൂടിക്കോ” മാഷും ഒക്കെയടിച്ചതോടെ അതിനുള്ള ഒരുക്കമായി.

ബിനിതയും ആനന്ദിയും പാട്ടുവെക്കാനും അനൗണ്സ്മെന്റിനും തയ്യാറായി. പാട്ടു തുടങ്ങി. ഓമന ടീച്ചറും സരസുവും മാഷ്ടെ ചുറ്റിനും ഓടിത്തുടങ്ങി. ഓമന ടീച്ചർക്ക് തടി കാരണം ഓടാൻ പ്രയാസമായിരുന്നു. എന്നാൽ സരസു മാക്സി വലിച്ചു കുത്തി ഇളകിയോടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങിനെ അതാ പാട്ടു നിന്നു.

സരസുവും ടീച്ചറും മാഷിൻറെ മടിയിലിരിക്കാൻ ധൃതി കൂട്ടി. പക്ഷെ ആദ്യ തവണ ഇരിക്കാൻ സരസുവിനാണ് കഴിഞ്ഞത്. കുട്ടികൾ അതോടെ ആർത്തു വിളിച്ചു. ഹരം കൂട്ടി. മാഷാകട്ടെ കുട്ടികളുടെ ഇഷ്ടം പോലെ ത്തന്നെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തു. സരസുവിനെ നന്നായി മടിയിലിരുത്തി തുടകളും ചന്തിയുമൊക്കെ പിടിച്ചു ഞെക്കിക്കൊടുത്തു.