അയൽ വീട്ടിലെ ചരക്കുകളും ഞാനും!
പാർക്കിങ്ങിൽ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തു അകത്തേക്ക് പോകാൻ നേരം അടുത്ത കാൾ.
സ്റ്റെല്ല ആയിരുന്നു.
“ഹലോ.. ടാ.. സോറി.. ഞാൻ വന്നു കേറി ഒന്ന് മയങ്ങി പോയി..
നീ ഹോട്ടലിൽ ആണോ..
“അല്ല..
“ഓ.. നാക്ക് കുഴുയുന്നല്ലോ…നീ എവിടെയാ..
“ടി.. അന്ന ഇവിടെ ഗോവയിൽ ഉണ്ട്..
“ഏത്.. മോനുന്റെ പഴയ ക്രഷ്ഒ..?
“അതെ.. അവൾക്കൊന്ന് കാണണമെന്ന്.. ഞാൻ ഇവിടെ ഒരു ഹോട്ടലിലാ..
“മ്മ്മ്.. ചുറ്റിക്കളി വല്ലതും ആണോ..
“അണ്ടി.. പോടീ അവൾ ഇവിടുണ്ട്.. അപ്പോൾ ഒന്ന് കാണാമെന്നു കരുതി..
“ഒക്കെ ഒക്കെ..
“അങ്കിൾ എന്ത് പറഞ്ഞു..?
നീ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചൊ..?
“ഇല്ലടാ…പപ്പ വന്നിട്ടില്ല…
“മ്മ് ശരി.. വിളിക്കാം ഞാൻ..
“ഗുഡ് നൈറ്റ്.. ഉമ്മ….
റൂം നമ്പർ 220 ആയിരുന്നു അന്ന പറഞ്ഞത്.
റൂമിന് മുന്നിലെത്തി ഞാൻ കതകിൽ തട്ടി.. ഉടൻ തന്നെ കതകും തുറന്നു…അന്ന ദാ മുന്നിൽ.. ഒരു ഹായ്.. പറയാൻ പോലും സമയം കിട്ടിയില്ല. അതിന് മുൻപേ എനിക്ക് ബോധം മറഞ്ഞു തുടങ്ങി….
വർത്തമാനകാലം…
ആ ബീച്ച് തീരത്തിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെ കാര്യങ്ങൾ ഓരോന്നായി ഞാൻ ഓർത്തെടുത്തു..
ഹൊ…രാവിലേ എന്തൊരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാൻ.. ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ….സ്റ്റെല്ല അങ്കിളിനോട് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.. ആള് ഡബിൾ ഹാപ്പി..
അങ്കിളിനെ കാണാൻ പറ്റിയില്ല..
ഹാ.. അന്നയെ കണ്ട് സംസാരിച്ച ശേഷം പോയി കാണണം..
One Response
It was an amazing journey